папазбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
Разм. Збіраць доўга, неаднаразова; сабраць многа чаго‑н. [Костусь:] — Паедзем, татачка, у Парэчча! Ось там грыбоў папазбіраю! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)