воодушевле́ние ср. натхне́нне, -ння ср.; запа́л, -лу м.; захапле́нне, -ння ср.; узды́м, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́рны, -ая, -ае.

1. Неспакойны, навальнічны, з бурамі.

Б. дзень.

Б. акіян.

2. Які бурліць, парыўны.

Бурныя рэкі.

3. Які моцна праяўляецца; хвалюючы, гарачы.

Бурнае захапленне.

4. Які імкліва праходзіць або развіваецца.

Б. рост заводаў.

|| наз. бу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціка́віць

1. interesseren vt;

2. разм. (выклікаць захапленне) hnreißen* vi, in Bewgung verstzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дылетанты́зм, ‑у, м.

Занятак, захапленне якой‑н. навукай, мастацтвам без дастатковай спецыяльнай падрыхтоўкі. // Павярхоўныя дылетанцкія адносіны да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трука́цтва, ‑а, н.

Разм.

1. Майстэрства выконваць трукі (у 1 знач.).

2. Празмернае захапленне трукамі ў мастацтве. Фармалістычнае трукацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wanderlust [ˈwɒndəlʌst] n. ця́га да падаро́жжаў; захапле́нне падаро́жжамі; ахво́та да пераме́ны ме́сцаў; вандро́ўная ліхама́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

англама́нія

(ад п.-лац. Anglia = Англія + манія)

захапленне ўсім англійскім.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арыенталі́зм, ‑у, м.

Кніжн.

1. Вывучэнне Усходу, захапленне Усходам, яго культурай.

2. Усходні, арыентальны характар, адценне чаго‑н. Арыенталізм стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verzücken

vt захапля́ць, прыво́дзіць у захапле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entzückung

f -, -en захапле́нне, зачарава́нне, экста́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)