chill​2 [tʃɪl] v. ахало́джваць, ахаладзі́ць; асту́джваць, астудзі́ць;

be chilled to the bone празя́бнуць/праме́рзнуць да са́мых ко́стак;

chill smb.’s enthusiasm ахало́джваць чый-н. энтузія́зм/запа́л;

chilled beef хало́дная я́лавічына (страва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

słomiany

саламяны;

pod ~m dachem — пад страхою;

słomiany ogień — хвілінны запал, хвіліннае захапленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

demoralize

[dɪˈmɔrəlaɪz]

v.t.

1) псава́ць мара́льна, дэмаралізава́ць

2) аслабля́ць дух, запа́л; падрыва́ць дысцыплі́ну

3) прыво́дзіць у замяша́ньне й бязла́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

імпэ́т

(польск. impet, ад лац. impetus = парыў, разбег, напор)

1) разгон, парывістасць, імклівасць (напр. і. руху);

2) перан. запал, напорыстасць (напр. і. да працы, юнацкі і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

барацьбі́т, ‑а, М ‑біце, м.

Удзельнік барацьбы за што‑н. Барацьбіты падполля. □ У спіс барацьбітоў за мір і я Сваё імя паставіць права маю. Зарыцкі. // Актыўны дзеяч, змагар за распаўсюджанне новага, перадавога. Ударнік — барацьбіт за высокія тэмпы, за беззаганную якасць работы. Шынклер. Песенны голас паэта .. ўздымаецца да голасу барацьбіта, у якога ёсць пэўная мэта і ваяўнічы запал. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затра́вка ж.

1. горн., техн. запа́л, -ла м.;

2. перен., охот. (приманка) прост. прына́да, -ды ж.;

◊

на затра́вку для пача́тку;

сде́лать затра́вку зрабі́ць пача́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахаладзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць халодным, астыць, ахалодаць. Халімон не звяртаў увагі на Патапчыка, а пакручваў прэнт датуль, пакуль ён не ахаладзеў, а тады зноў усунуў у горан. Чарнышэвіч.

2. перан. Страціць сілу пачуцця, свежасць ўспрымання; стаць абыякавым; астыць, ахалодаць. Настрой створаны, глеба гатова, марудзіць нельга, трэба сеяць, каб не спазніцца, каб не ахаладзеў запал і рашучасць. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пал, ‑у, м.

1. Разм. Тое, што і запал ​1 (у 2 знач.). Пытанне, кінутае ў натоўп так проста і неспадзявана, ахаладзіла пал сялянскай злосці. Колас. Крэмез.. з палам даводзіў Размысловічу: — Укладзёмся да трыццатага. От пабачыш! Шынклер.

2. Абл. Павышаная тэмпература цела пры хваробе; гарачка. Сцягнуўшы з печы .. старую, вынашаную сівую суконную жакетку, [маці] ускінула на ногі [Тані]. — Гарыць агнём... Пал у дзяўчыны. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éifer

m -s стара́ннасць, ру́пнасць

im ~ — у запа́ле

~ bekúnden — праяві́ць запа́л

in ~ geráten* — гарачы́цца, увайсці́ ў аза́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

задо́р м.

1. (пыл) запа́л, -лу м., заўзя́тасць, -ці ж.;

рабо́тает с задо́ром працу́е з запа́лам;

2. (вызывающий тон, запальчивость) задзі́рлівасць, -ці ж., задзёр, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)