плебісцы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

1. У Старажытным Рыме — закон або рашэнне, прынятае сходам плебеяў.

2. Адзін з відаў усенароднага галасавання, якое праводзіцца для вырашэння асабліва важных пытанняў; рэферэндум.

[Ад лац. plebiscitum — рашэнне народа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акт, -а, М а́кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінкавае праяўленне якой-н. дзейнасці, дзеянне, учынак.

Тэрарыстычны а.

2. Закончаная частка драматычнага твора, спекгакля.

Другі а. п’есы.

3. Закон, устанаўленне дзяржаўных органаў або грамадскіх арганізацый.

4. Дакумент, запіс аб якім-н. юрыдычным факце.

Скласці а. аб праверцы.

Абвінаваўчы а.

|| прым. а́ктавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

naruszać

незак. парушаць;

naruszać prawo — парушаць закон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

BVG

= Bundesversorgungsgesetz – Федэральны закон аб сацыяльным забеспячэнні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schúlgesetz

n -es, -e зако́н аб шко́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

stráfbar

a кара́льны

sich ~ máchen — пару́шыць зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Préssegesetz

n -es, -e зако́н аб дру́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

réchtbrechend

a які́ паруша́е зако́н, супрацьпра́ўны, неправавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

subvert [səbˈvɜ:t] v. fml

1. разбура́ць, падрыва́ць (веру, уладу і да т.п.)

2. паруша́ць (закон), падрыва́ць (мараль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

repressive [rɪˈpresɪv] adj. рэпрэсі́ўны;

a rep ressive regime/law рэпрэсі́ўны рэжы́м/зако́н;

a repressive measure рэпрэсі́ўная ме́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)