ва́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае вялікае значэнне; рашаючы. Важная справа. Важная галіна народнай гаспадаркі. □ Над роднаю савецкаю зямлёю Выконваеш ты [Мікалай Гастэла] важнае заданне. Аўрамчык. // Звязаны з уладай, уплывовы. Займаць важную пасаду. □ Па ромбу на пятліцах Надзя адразу вырашыла, што чалавек гэты няйначай як важны камандзір. Лынькоў.

2. Велічны, паважны, з пачуццём уласнай годнасці; фанабэрысты. Побач чыгункі стаяў высокі стары лес, таемны, пануры і важны. Колас. Пакуль стары распранаўся, начлежнік вадзіў вачыма за яго павольнымі, важнымі рухамі. Брыль. Важны, надзьмуты Гунава павольна абышоў стол. Самуйлёнак.

3. Разм. Добрай якасці; выдатны. Важнае сукно.

4. у знач. наз. ва́жнае, ‑ага, н. Тое, што мае вялікае значэнне. Вырастаў юнак сталы, дзелавіты, які ўмеў сярод усялякіх спраў адразу ўбачыць самае важнае і патрэбнае. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясці́цца, мяшчуся, месцішся, месціцца; незак.

1. Змяшчацца, знаходзіцца, размяшчацца. Там жа, дзе пачынаўся за вясковымі платамі выган, мясціўся і будынак школы. Галавач. Пакой, у якім мясціўся сельгасаддзел, быў не так вялікі. Сабаленка. // Мець прыстанішча, жыць. У хутарскіх хатах, разам з гаспадарамі, і мясціліся палонныя з лесапільні. Чорны.

2. Займаць зручнае месца; уладкоўвацца. Хутка сястра пайшла, а хворы, крэкчучы і стогнучы, пачаў мясціцца пад коўдрай. Быкаў. Я чую, як варочаецца на паліцы жанчына, пэўне, месціцца, каб зручней было гутарыць. Галавач.

3. Умяшчацца, змяшчацца. Народ не месціцца ў хаце. Скрыган. Цеснавата калгаснаму дабру .. мясціцца ў старых будынінах. Палтаран. / Аб думках, пачуццях, перажываннях. У галаве .. [Лемеша] не месціцца, як гэта можна пайсці супраць начальства? Колас. Радасць гэткая ў сэрцы не месціцца. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сялі́цца, сялюся, селішся, селіцца; незак.

1. Уладжвацца на незаселеных месцах; атрымліваць месца для жыхарства. Людзі, якія сяліліся спачатку толькі на адкрытых месцах, па цячэнню вялікіх рэк, пачалі ўсё глыбей пранікаць у самыя нетры дзікіх і непрыступных лясоў. В. Вольскі. У горадзе самая жывая вуліца — гэта Шасэйная. Ля яе ўсё народ дзелавы селіцца, гандлёвы. Галавач. // Пасяляцца, займаць пад жыллё хату, участак. Няўтульная хаціна проста пуставала: ніводная, нават бежанская, сям’я не рашалася ў ёй сяліцца хоць бы часова. Лось. // Пра птушак, жывёл і пад. А .. [сава] ўсё роўна кожны год сялілася толькі ў тым дупле. Кірэйчык.

2. перан. Узнікаць, папаўняць (пра пачуцці, настрой і пад.). Аднак не адна толькі ўдзячнасць селіцца ў маім сэрцы. Васілевіч.

3. Зал. да сяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seat1 [si:t] n.

1. ме́сца для сядзе́ння; сядзе́нне;

a car with four seats чатырохме́сная машы́на;

take one’s seat сяда́ць, займа́ць сваё ме́сца;

keep one’s seat не ўстава́ць з ме́сца

2. ме́сца (у тэатры); біле́т;

a seat attendant білецёр (у тэатры);

book/reserve a seat зака́зваць біле́т папярэ́дне (у тэатр);

All seats are sold. Усе білеты прададзены.

3. fml ме́сца ў парла́менце;

have a seat in Parliament быць чле́нам парла́мента;

lose one’s seat цярпе́ць паражэ́нне на вы́барах

4. месцазнахо́джанне; цэнтр; сядзі́ба; асяро́дак;

a countу seat адміністрацы́йны цэнтр гра́фства (у Вяліка брытаніi) або́ акру́гі (у ЗША);

the seat of trouble прычы́на бяды́, ко́рань зла;

take a back seat займа́ць нязна́чную паса́ду, сці́плае стано́вішча;

the seat of war тэа́тр вае́нных дзе́янняў; ача́г вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kraniec

kra|niec

м. кніжн. край; ускраіна; мяжа;

na ~ńcu miasta — на ўскрайку горада;

~niec świata — край свету;

stać na dwóch ~ńcach — займаць супрацьлеглыя пазіцыі; знаходзіцца на розных палюсах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scale3 [skeɪl] n.

1. шкала́;

Fahrenheit scale шкала́ Фарэнге́йта;

a wave-length scale шкала́ хва́ляў (пра радыё);

a scale of wages шкала́ зарпла́ты

2. машта́б, паме́р;

on a large scale у вялі́кім паме́ры;

on a world scale у сусве́тным машта́бе

3. ле́свіца;

be high in the social scale займа́ць высо́кае стано́вішча ў грама́дстве

4. mus. га́ма;

practise scales ігра́ць га́мы

5. машта́бная ліне́йка;

to scale па машта́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fill

[fɪl]

1.

v.t.

1) напаўня́ць; запаўня́ць а́лю, час)

The crowd filled the hall — Нато́ўп запо́ўніў за́лю

2) задаво́льваць (сма́гу, патрэ́бы); кармі́ць

3) выко́нваць замо́вы (прадпіса́ньне ле́кара)

4) плямбава́ць (зуб)

5) займа́ць (паса́ду, стано́вішча)

to fill a diplomatic post — займа́ць дыпляматы́чную паса́ду

6) рыхтава́ць лек (паво́дле рэцэ́пту)

7) (пра ве́цер) надзіма́ць е́тразі)

8) засыпа́ць; закіда́ць (я́му, роў пяско́м)

9) фальшава́ць, падрабля́ць

2.

v.i.

напаўня́цца, запаўня́цца

3.

n.

1) дастатко́вая ко́лькасьць

one’s fill — удо́сыць, уво́лю

to eat (to drink, weep) one’s fill — нае́сьціся (напі́цца, напла́кацца) удо́сыць, уво́лю

2) жвір -у m., каме́ньне (для засыпа́ньня)

- fill in

- fill in the time

- fill out

- fill up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

godność

godnoś|ć

ж.

1. годнасць;

~ć ludzka — чалавечая годнасць;

2. становішча; пасада;

piastować wysokie ~ci — займаць высокія пасады;

godność kościelna — духоўны сан;

3. прозвішча;

jak Pana (Pani) ~ć? — якое ваша прозвішча?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

seize

[si:z]

v.

1) хапа́цца, хапа́ць; чапля́цца

in fright she seized his arm — Ад стра́ху яна́ ўхапі́лася за яго́ную руку́

2) зразуме́ць, ухапі́ць

to seize an idea — зразуме́ць ду́мку

3) сі́лай захапля́ць, займа́ць (тэрыто́рыю), бра́ць о́рад)

4) fever seized him — Яго́ схапі́ла гара́чка

5) канфіскава́ць

- seize upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паса́да ж (месца на службе) Amt n -(e)s, Ämter; Dienst m -es, -e, Denststellung f -, -en;

займа́ць паса́ду ein Amt bekliden, im mte stehen*;

вы́зваліць ад паса́ды sines mtes enthben*;

пакі́нуць паса́ду sein Amt nederlegen;

дзяржа́ўныя паса́ды öffentliche Ämter;

быць зацве́рджаным у паса́дзе im Amt bestätigt wrden;

чалаве́к з вялі́кай паса́дай ein Mann in Amt und Würden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)