заха́ркаць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Харкаючы, забрудзіць; запляваць.

заха́ркаць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць харкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Замэ́дзгаць ’забрудзіць’ (ТСБМ). Рус. замы́згать, укр. чарніг. зами́згати (Грынч.) ’тс’. Прэфіксальны дзеяслоў ад мыдзгаць ’пэцкаць, пэцкацца’ (гл.) з пераменай галоснага, магчыма, у сувязі з пэ́цкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obłocić

зак. забрудзіць (запэцкаць) граззю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wybrudzić

зак. забрудзіць, запэцкаць, папэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zanieczyścić

зак. забрудзіць; засмеціць; запэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ubabrać

зак. разм. забрудзіць, выбрудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Запэцкаць, забрудзіць усё, многае. Рукі пабрудзіш — вадою адмыеш, душу забрудзіш — і мылам не адмыеш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зала́паць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць частым дакрананнем рук. Залапаць фарбаваныя дзверы.

зала́паць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць лапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zabrudzić

зак. забрудзіць; запэцкаць; запляміць, папляміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapaskudzić

зак. разм. запэцкаць; забрудзіць; запаскудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)