зала́паць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць частым дакрананнем рук. Залапаць фарбаваныя дзверы.

зала́паць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць лапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)