Verbum

карапу́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., жарт.).

Пра малое дзіця.

|| памянш.-ласк. карапу́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

кармі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. гл. карміцель.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

карта́вы, -ая, -ае.

3 нячыстым, няправільным вымаўленнем гукаў («р» або «л»).

Картавае дзіця.

Картавае вымаўленне.

|| наз. карта́васць, -і, ж.

запужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Частымі пагрозамі зрабіць палахлівым.

З. дзіця.

|| незак. запу́жваць, -аю, -аеш, -ае.

куга́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Плакаць (пра грудное дзіця).

2. Крычаць (пра саву).

|| наз. куга́канне, -я, н.

пяле́гаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; незак., каго-што (разм.).

Песціць, любоўна даглядаць.

П. дзіця.

|| наз. пяле́гаванне, -я, н.

распу́сны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю.

Распусная жанчына.

2. Свавольны (разм.).

Распуснае дзіця.

|| наз. распу́снасць, -і, ж.