капаце́ць, ‑ціць; незак.

Разм. Ка́паць часта, буйнымі каплямі. Гразь настала каля ганку, З капяжа ўсё капаціць. Колас. Слёзы капацелі з красак і мачылі вымазаныя дзёгцем боты Базыля. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́пнуць, ‑не; пр. наліп, ‑ла і наліпнуў, ‑нула; зак.

Прыліпнуць да паверхні ў якой‑н. колькасці. На боты наліпла гразь. □ Рыдлёўка была вельмі цяжкая. Відаць, наліпла зямля. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmand, Schmant

m -es дыял.

1) вяршкі́, смята́нка

2) разм. гразь, калату́ша, ха́лепа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Абшліпа́цца ’запэцкацца ў гразь’ (Бяльк.), параўн. абшлёпаны ’запэцканы’, абшлёпацца ’запэцкацца’ (Нас.). Гл. шлёпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́сквась ’раз’езджаная гразь на дарозе’ (баран., Сл. ПЗБ), ’непагадзь’ (Сцяшк. Сл.). Гл. росквась.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑маецца; зак.

Змыць з сябе гразь, пыл і пад. // Зрабіцца чыстым ад уздзеяння вады, дажджу і пад. (аб прадметах). Зямелька ўся Ускалышацца, Дажджом яна Абмыецца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясі́ць несов.

1. меси́ть; (глину, замазку — ещё) мять;

2. прост. (избивать) дуба́сить;

◊ м. гразь — меси́ть грязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. што. Топчучы, зараўняць або ўціснуць што-н., прыціснуць.

З. сляды.

З. сцізорык у зямлю.

З. каго-н. у гразь (перан.: зняславіць, ачарніць; разм.).

2. каго (што). Топчучы, задушыць, забіць.

Конь затаптаў шчаня.

3. што. Забрудзіць слядамі (разм.).

З. падлогу.

|| незак. зато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бало́та, -а, М -ло́це, мн. -ы, -ло́т, н.

1. Нізкае багністае месца са стаячай вадой.

Куп’істае б.

Вада патыхае балотам.

2. Вялікая гразь на вуліцы, у двары (разм.).

3. перан. Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.

|| памянш. бало́тца, -а, мн. -ы, -аў, н. (да 1 знач.).

|| прым. бало́тны, -ая, -ае.

Балотная расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

muck​1 [mʌk] n.

1. BrE, infml бруд, гразь

2. гной, памёт

3. га́дасць, паску́дства;

How can you eat this muck? Як ты можаш есці гэтую гадасць?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)