хара́ктар м.

1. Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Wésen n -s (нораў);

дрэ́нны хара́ктар ein schléchter Charákter;

ця́жкі хара́ктар schwíeriger Charákter;

мець цвёрды хара́ктар charákterfest sein;

чалаве́к з хара́ктарам ein Mensch von [mit] Charákter; ein charáktervoller Mensch;

2. (якасць) Éigenart f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Bescháffenheit f - (структура, стан);

хара́ктар мясцо́васці die Éigenart [der Charákter] des Geländes;

◊

вы́трымаць хара́ктар Charákter(festigkeit) zéigen;

гэ́та не ў яго́ хара́ктары das liegt nicht in séinem Charákter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́несці

1. hináustragen* vt (наверх, вонкі); fórttragen* vt;

вы́несці на ры́нак auf den Markt trágen*;

2. (вытрымаць, перажыць) áushalten* vt, ertrágen* vt, vertrágen* vt; léiden* vt, erléiden* vt (выпакутаваць); erdúlden vt (выцерпець);

вы́несці прысу́д ein Úrteil fällen [verkünden];

вы́несці за ду́жкі матэм. áusklammern vt, vor die Klámmer sétzen [bríngen*];

вы́несці вымо́ву éinen Tádel áussprechen*;

вы́несці на абмеркава́нне zur Diskussión stéllen;

вы́несці на сваі́х пляча́х ertrágen* vt; alléin trágen müssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дро́гнуть​II сов.

1. здрыгану́цца; страсяну́цца; (задрожать) задрыжа́ць; (пошевельнуться) зварухну́цца;

го́лос дро́гнул го́лас задрыжа́ў;

рука́ не дро́гнет рука́ не задрыжы́ць;

у него́ дро́гнули бро́ви у яго́ зварухну́ліся бро́вы;

2. (прийти в смятение) завага́цца; (пошатнуться) пахісну́цца; (податься) пада́цца; (не выдержать) не вы́трымаць;

неприя́тель дро́гнул и на́чал отступа́ть во́раг не вы́трымаў і пача́ў адступа́ць;

толпа́ дро́гнула и потесни́лась наза́д нато́ўп пахісну́ўся і пада́ўся наза́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́рма, -ы, мн. -ы, форм і -аў, ж.

1. Знешні контур, вонкавы выгляд прадмета.

У форме шара.

Прадмет выпуклай формы.

2. Від, тып, спосаб арганізацыі чаго-н., структура чаго-н., абумоўленыя пэўным зместам.

Адзінства формы і зместу.

3. Знешні выгляд, знешні бок чаго-н. як нешта, што пярэчыць унутранаму зместу, рэчаіснасці.

Вытрымаць форму.

Рабіць дзеля формы.

4. Устаноўлены ўзор, парадак чаго-н.

Запоўніць ведамасць па форме.

5. Прыстасаванне для надання чаму-н. тых або іншых контураў, пэўнага знешняга выгляду.

Ф. для капелюшоў.

6. Аднолькавае па кроі, колеры і пад. адзенне (для ваеннаслужачых, вучняў і пад.).

Пераход ваенных на летнюю форму.

Школьная ф.

7. Сукупнасць прыёмаў і выяўленчых сродкаў мастацкага твора.

Апавядальная ф. верша.

8. У мовазнаўстве: сродак выражэння граматычных катэгорый, узаемаадносін слоў у сказе.

Кароткая ф. прыметнікаў.

Формы множнага ліку назоўнікаў.

9. звычайна мн. Разнавіднасць жывёльнага або расліннага арганізма.

Прымітыўныя формы жывёл.

◊

Па ўсёй форме (разм.) — як належыць, як трэба.

У форме — у такім стане, калі праяўляюцца ўсе сілы, здольнасці, уменне; сабраны, падцягнуты.

Шахматыст у бліскучай форме.

|| прым. фарма́льны, -ая, -ае (да 2, 3, 4, 7 і 8 знач.), фармавы́, -а́я, -о́е (да 5 знач.; спец.) і фо́рменны, -ая, -ае (да 4 і 6 знач.).

Фармальны аналіз.

Форменны бланк.

Форменны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bear​2 [beə] v. (bore, borne)

1. выно́сіць, зно́сіць, цярпе́ць, трыва́ць;

She couldn’t bear a thought of losing him. Яна не магла змірыцца з думкаю, што страціць яго;

bear an operation перане́сці апера́цыю

2. насі́ць, не́сці;

bear in mind мець на ўва́зе;

bear responsibility не́сці адка́знасць;

bear the blame быць вінава́тым

3. пака́зваць, мець;

Ніs latest work doesn’t bear comparison. Яго апошняя праца не мае роўных;

bear resemblance to быць падо́бным да;

bear no relation to не мець дачыне́ння да

4. раджа́ць, нараджа́ць;

She bore him a son. Яна нарадзіла яму сына.

be born нарадзі́цца

♦

be born yesterday як бы́ццам то́лькі ўчо́ра нарадзі́ўся (наіўны)

bear away [ˌbeərəˈweɪ] phr. v. адно́сіць, адво́зіць

bear down [ˌbeəˈdaʊn] phr. v. (on) кіда́цца, накі́двацца, налята́ць, напада́ць, атакава́ць

bear out [ˌbeərˈaʊt] phr. v. падтры́мліваць, падмацо́ўваць;

bear up [ˌbeərˈʌp] phr. v. трыма́цца сто́йка, не злама́цца, вы́трымаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выпрабава́нне н.

1. Versúch m -(e)s, -e, Test m -(e)s, -e і -s, Pró be f -, -n (проба); Untersúchung f -, -en, Prüfung f -, -en (праверка);

выпрабава́нне а́тамнай збро́і Atóm(waffen)tests pl, Kérn waffenversuche pl;

спыне́нне выпрабава́нняў Versúchsstopp m -s, -s;

вытво́рчыя выпрабава́нні Betríebsprüfungen pl;

вы́барачнае выпрабава́нне Stíchprobe f -;

право́дзіць выпрабава́нне éinen Versúch dúrchführen (чаго-н. mit D), tésten [áusprobieren] (чаго-н. A);

узя́ць на выпрабава́нне éiner Prüfung unterwérfen* [unterzíehen*]; перан. auf die Próbe stéllen;

вы́трымаць выпрабава́нне éine Prüfung bestéhen*;

прайсці́ цяжкі́я выпрабава́нні Schwéres dúrchgemacht háben, schwer geprüft sein; vom Schícksal héimgesucht wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́цягнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Прыклаўшы сілу, выняць што‑н. умацаванае, завязлае; вырваць. Выцягнуць кій з плоту. Выцягнуць воз з гразі. □ Гаспадар выцягнуў плуг з зямлі і пусціў плытчэй. Чорны. Андрэй крэпка абняў слупок, упёрся нагамі ў зямлю і зрушыў яго. Падбеглі сяляне, выцягнулі яго і павалілі. Колас. // Выдаліць, выняць. Выцягнуць нітку з іголкі. Выцягнуць асколак з раны.

2. Разм. Дастаць, выняць што‑н. знутры. Выцягнуць папяросы з кішэні. □ Гаспадыня тым часам выцягнула з-пад прыпека самавар і, перакуліўшы дном угару, стала вытрасаць з яго старое вуголле. Дуброўскі. // Высунуць што‑н. устаўленае. Выцягнуць шуфляду са, стала, // Выцягваючы, здабыць што‑н. Выцягнуць поўны невад рыбы.

3. Перамясціць, цягнучы па паверхні. Выцягнуць човен на бераг. Выцягнуць сані з-пад павеці.

4. Выдаліць што‑н. вадкае, газападобнае з дапамогай якіх‑н. прыстасаванняў. // Разм. Выпіць. [Тодар:] — Я магу, браце Сідор, гарнец выцягнуць і хоць бы што. Чорны.

5. Нацягнуўшы, павялічыць у даўжыню. Выцягнуць дрот. // Выставіць уперад, працягнуць. Выцягнуць лыч, морду, шыю.

6. Выпрастаць, распасцерці. Выцягнуць рукі. □ Адкінуўшыся на спінку крэсла, маёр Раманенка з асалодай выцягнуў ногі і заплюшчыў вочы. Шамякін.

7. перан. Разм. Дапамагчы выйсці з цяжкага становішча; выбавіць. Выцягнуць з бяды.

8. перан. Дабіцца, дасягнуць чаго‑н. з вялікімі цяжкасцямі. Выцягнуць слова праўды.

9. Разм. Прымусіць, пераканаць каго‑н. выйсці адкуль‑н., пайсці куды‑н. Выцягнуць з дому. □ — Дзякую, хлопцы, што выцягнулі, а то занудзіўся быў, — прызнаўся.. [Алесь], калі гульня скончылася. Шыцік.

10. Разм. Асіліць, вытрымаць; адужаць. Выцягнуць дзве нормы. Выцягнуць экзамен на чацвёрку.

11. перан. Разм. Прымусіць каго‑н. патраціцца. Выцягнуць з пакупнікоў апошнія грошы.

12. Разм. Потайкам забраць чужое; украсці.

•••

Выцягнуць (усе) жылы — замучыць якімі‑н. непрыемнасцямі.

Выцягнуць з гразі — дапамагчы пазбавіцца беднасці, галечы.

Ногі выцягнуць — тое, што і ногі працягнуць (гл. працягнуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vergléich

I

m -(e)s, -e

1) параўна́нне

im ~ mit [zu] j-m, mit [zu] etw. (D) — у параўна́нні з кім-н., з чым-н.

ein markánter ~ — яскра́вае параўна́нне

éinen ~ zíehen* [ánstellen] — параўно́ўваць, рабі́ць параўна́нне

kéinen ~ mit j-m, mit etw. (D) áushalten* — не вы́трымаць параўна́ння з кім-н., з чым-н.

2) спарт. спабо́рніцтва, сустрэ́ча

II

m -(e)s, -e

1) пагадне́нне, дагаво́р

2) здзе́лка, кампрамі́с, зго́да

geríchtlicher ~ — кампрамі́снае рашэ́нне суда́

◊ ein mágerer ~ ist bésser als ein fétter Prozéss — ≅ ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

durch

1.

prp (a)

1) це́раз, праз, скрозь; па

~ die Stráße — па ву́ліцы

2) дзя́куючы, з дапамо́гай

~ díesen Beschlúss — дзя́куючы гэ́таму рашэ́нню

3) (стаіць пасля назоўніка) на праця́гу

das gánze Jahr ~ — на праця́гу ўсяго́ го́да

4) пераклад залежыць ад кіравання беларускага дзеяслова: sich ~ séine Kénntnisse áuszeichnen вызнача́цца сваі́мі ве́дамі

2.

adv

es ist acht Uhr ~ — ужо́ больш васьмі́ гадзі́н

~ und ~ — ца́лкам

3.

~, sein

vi (s)

1) прайсці́ (праз натоўп і г.д.)

2) вы́трымаць выпрабава́нне

3) прамо́кнуць (наскро́зь)

4) пранасі́цца, знасі́цца

die Hósen sind ~ — штаны́ [по́рткі] знасі́ліся [праце́рліся]

◊ bei j-m únten ~ sein — стра́ціць аўтарытэ́т [пава́гу] у каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bear

I [ber]

1.

bore, Archaic bare, borne or born, – v.t.

1) не́сьці; перано́сіць

2) трыма́ць, вы́трымаць; трыма́ць на сабе́ цяжа́р

Will the ice bear your weight? — Ці вы́трымае лёд ва́шу вагу́?

3) зно́сіць, зьне́сьці; цярпе́ць (боль, шум)

4) нараджа́ць, нарадзі́ць

to bear a child — нарадзі́ць дзіця́

5) трыма́цца

He bore himself with dignity — Ён трыма́ўся з го́днасьцяй, пава́жна

6) адчува́ць

to bear affection — адчува́ць лю́басьць

7) насі́ць (імя́, ты́тул); мець сла́ву каго́-чаго́; мець (абавя́зак, пра́ва, сі́лу, ула́ду)

to bear sway — трыма́ць ула́ду

2.

v.i.

1) радзі́ць, дава́ць плод

2) мець су́вязь, уплы́ў або́ дачыне́ньне

3) націска́ць, апіра́цца на што

4) ру́хацца, трыма́цца; ісьці́

The ship bore north — Карабе́ль ішо́ў на по́ўнач

5) знахо́дзіцца, ляжа́ць

to bear due north of smth — ляжа́ць про́ста на по́ўнач ад чаго́

•

- bear a hand

- bear in mind

- bear on

- bear out

- bear the cost

- bear the responsibility

- bear up

- bear witness

II [ber]

1.

n., pl. bears or coll. bear

1) мядзьве́дзь -я або́ медзьвядзя́, pl. мядзьве́дзі або́ медзьвядзі́

2) грубія́нскі, бурклі́вы чалаве́к

3) бі́ржавы спэкуля́нт

2.

adj.

мядзьве́джы (сьлед, пахо́дка)

•

- the Great Bear

- the Little Bear

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)