нездавальня́юча

1. нареч. неудовлетвори́тельно;

вы́канаць зада́нне н. — вы́полнить зада́ние неудовлетвори́тельно;

2. в знач. сущ. неудовлетвори́тельно;

паста́віць студэ́нту н. — поста́вить студе́нту неудовлетвори́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эксэ́ргія

(ад экс- + гр. ergon = работа)

найбольшая работа, якую можа выканаць фізічная сістэма пры пераходзе з дадзенага стану ў стан раўнавагі з навакольным асяроддзем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

закама́ндаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак.

Разм. Даць каманду, загадаць што‑н. зрабіць, выканаць. З цэнтра закамандавалі некаторым гарнізонам перамясціцца.. у акругу. Чорны. — Адчыняй! — уладна і сярдзіта закамандаваў хтось з двара. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратанцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

1. Выканаць танец; станцаваць. Пратанцаваць вальс. Пратанцаваць польку.

2. і без дап. Правесці некаторы час у танцах. Цэлы вечар з ... [Маняй] пратанцаваў нейкі сімпатычны юнак. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykonalność

ж. выканальнасць; здзяйсняльнасць; ажыццяўляльнасць; магчымасць выканаць (здзейсніць; ажыццявіць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nonetheless [ˌnʌnðəˈles] adv. fml тым не менш, усё ж, нягле́дзячы на;

It was not a difficult task, but they failed nonetheless. Заданне не было такім ужо складаным, але, нягледзячы на гэта, яны не здолелі яго выканаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zrealizować

зак.

1. здзейсніць; выканаць; рэалізаваць; ажыццявіць;

zrealizować zamiar — здзейсніць намер;

zrealizować zamówienie — выканаць заказ;

2. рэалізаваць;

zrealizować czek — рэалізаваць чэк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мабіліза́цыя, -і, ж.

1. Перавод узброеных сіл краіны з мірнага становішча ў поўную баявую гатоўнасць.

2. Прызыў ваеннаабавязаных запасу ў армію ў час вайны.

Усеагульная м.

3. перан. Давядзенне каго-, чаго-н. да стану актыўнай гатоўнасці выканаць якое-н. заданне.

М. ўсіх сваіх сіл.

|| прым. мабілізацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Перашкода ’тое, што перагароджвае шлях, затрымлівае рух, перапыняе якое-небудзь дзеянне’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Шат., Касп.), перашкодзіць (Шпіл., ТСБМ), перашкадза́ць (відаць, пад уплывам польск. przeszkadzać ’тс’), перашкажа́ць (Яруш., Нас.), пірашкаджа́ць ’рабіць турботы’ (Варл.), перэшко́дзіць ’прынесці вялікую шкоду’ (Растарг.), пірашкодзіць ’пашкодзіць выканаць нейкую работу’ (Варл.). Да пера- і шкода (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)