вы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.).

В. план.

В. абяцанне.

В. загад.

2. Праспяваць, сыграць, станцаваць.

В. песню, танец.

|| незак. выко́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выкана́нне, -я, н.

Праверка выканання.

Прывесці ў выкананне.

Культура выканання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́канаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́канаю вы́канаем
2-я ас. вы́канаеш вы́канаеце
3-я ас. вы́канае вы́канаюць
Прошлы час
м. вы́канаў вы́каналі
ж. вы́канала
н. вы́канала
Загадны лад
2-я ас. вы́канай вы́канайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́канаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́канаць сов.

1. испо́лнить;

хор ~наў но́вую пе́сню — хор испо́лнил но́вую пе́сню;

2. (осуществить) вы́полнить, испо́лнить; соверши́ть, произвести́;

в. зага́д — вы́полнить (испо́лнить) прика́з;

в. чыю́-не́будзь во́лю — вы́полнить (испо́лнить) чью-л. во́лю;

в. збожжанарыхто́ўкі — вы́полнить хлебозагото́вки;

заду́манае трэ́ба в. — заду́манное ну́жно вы́полнить (соверши́ть);

3. (обязанности и т.п.) испо́лнить, вы́полнить;

4. (правила, законы) вы́полнить, соблюсти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.). Выканаць план. Выканаць абяцанне.

2. Праспяваць, сыграць, станцаваць. Выканаць песню, танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́канаць (БРС, Нас., Яруш.; КЭС, лаг.; Касп., Бяльк.). Запазычанне або структурная калька польск. wykonać. Гл. таксама канаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падхалту́рыць

‘выканаць іншую працу звыш асноўнай; недобрасумленна выканаць што-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падхалту́ру падхалту́рым
2-я ас. падхалту́рыш падхалту́рыце
3-я ас. падхалту́рыць падхалту́раць
Прошлы час
м. падхалту́рыў падхалту́рылі
ж. падхалту́рыла
н. падхалту́рыла
Загадны лад
2-я ас. падхалту́р падхалту́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час падхалту́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́ўнасцю, прысл.

Да канца, цалкам.

П. выканаць заданне.

П. згодзен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. чаго. Качаючы, дабавіць.

П. вады.

2. Падвесці, не выканаць ці дрэнна выканаць што-н. (разм.).

П. у выкананні даручанай работы.

Нашы хлопцы не падкачаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпра́вить​II сов., уст. (исполнить) вы́канаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўпра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

Немагчымасць выканаць, зрабіць усё, што патрэбна.

Н. з работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)