Verkéhrsdisziplin

f - выкана́нне пра́вілаў ву́лічнага ру́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vollzíehung

f -, -en прывядзе́нне ў выкана́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ámtsausübung

f -, -en выкана́нне службо́вых абавя́зкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fólgeleistung

f -, -en паслухмя́насць, падпарадкава́нне; выкана́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Паслу́га ’слугі’, ’дзеянне, учынак, якія прыносяць карысць, дапамогу каму-н.’, паслу́гі ’аплачваемая работа для задавальнення чыіх-небудзь патрэб’ (ТСБМ, Нік. Очерки; Нас.). Укр. послу́га ’паслуга’, ’слуга’, рус. послу́га ’паслуга, служба на каго-н.’, ’заслуга’, ’выкананне прыгонных работ, шарварак’, польск. posługa ’выкананне работы заказчыка, гаспадара’, posługi ’нясталая, часовая работа’, ’прыслуга’, чэш. posluha ’паслугі’, ’служанка’, ’пасыльны’, славац. posluha ’праца прыслугі’, серб.-харв. по̏слуга ’прыслуга, абслугоўваючы персанал’, ’абслугоўванне’, ’пракат’, макед. послуга ’абслугоўванне’, ’пракат’. Утворана ад дзеяслова poslužiti < služiti < sluga. Магчыма, самастойнае ўтварэнне ў паасобных славянскіх мовах. Сюды ж паслу́жка ’паслуга’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wypełnienie

н.

1. напаўненне; запаўненне;

2. выкананне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канцэ́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Публічнае выкананне музычных і іншых твораў.

Эстрадны к.

Даць к.

2. Буйны музычны твор для аднаго інструмента ў суправаджэнні аркестра.

К. для фартэпіяна з аркестрам.

|| прым. канцэ́ртны, -ая, -ае.

Канцэртная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. што. Правесці які-н. час, марынуючы што-н.

Паўдня прамарынавала грыбы.

2. перан., каго-што. Знарок затрымаць на які-н. час, адкладваючы рашэнне, выкананне чаго-н. (разм., неадабр.).

П. справу цэлы месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

undistinguished [ˌʌndɪˈstɪŋgwɪʃt] adj.

1. няя́сны

2. непрыкме́тны, пасрэ́дны;

an undis tinguis hed performance сла́бае вы́кананне (музычнага твора, ролі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адтэрмінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Перанесці выкананне чаго‑н. на пазнейшы тэрмін. Адтэрмінаваць плацяжы. // Прадоўжыць тэрмін годнасці чаго‑н. Адтэрмінаваць пропуск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)