undistinguished [ˌʌndɪˈstɪŋgwɪʃt] adj.

1. няя́сны

2. непрыкме́тны, пасрэ́дны;

an undis tinguis hed performance сла́бае вы́кананне (музычнага твора, ролі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)