сакратарыя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сакратарыята (у 1 знач.), належыць яму. Сакратарыяцкая бібліятэка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

library

[ˈlaɪbreri]

n., pl. -ries

бібліятэ́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bibliothék

f -, -en бібліятэ́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Präsénzbibliothek

f -, -en бібліятэ́ка-чыта́льня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bücheréi

f -, -en кнігасхо́вішча; бібліятэ́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узбагаці́цца, -гачу́ся, -гаці́шся, -гаці́цца; -гаці́мся, -гаціце́ся, -гаця́цца; зак.

1. Стаць багатым, разбагацець (разм.).

2. перан. Папоўніцца чым-н., стаць больш багатым па саставе, змесце і пад.

Бібліятэка ўзбагацілася новымі выданнямі.

У. вопытам.

|| незак. узбагача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. узбагачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

księgozbiór, ~oru

księgozbi|ór

м. кнігазбор, бібліятэка;

~ór podręczny — даведачная бібліятэка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чыта́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто чытае якія-н. творы, да каго звернуты творы пісьменнасці.

Апавяданне спадабалася чытачам.

2. Наведвальнік, абанент грамадскай бібліятэкі.

Бібліятэка праводзіць перарэгістрацыю чытачоў.

|| ж. чыта́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. чыта́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

універсітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да універсітэта. Універсітэцкі статут. Універсітэцкая бібліятэка. // Звязаны са знаходжаннем, навучаннем або выкладаннем ва універсітэце. Універсітэцкі выкладчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bibliobus, ~u

м. выязная бібліятэка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)