luxuriant

[lʌgˈʒʊriənt]

adj.

1) буйны́, пы́шны

2) ураджа́йны (пра гле́бу)

3) бага́ты; аздо́блены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gróßbauer

m -n i -s, -n буйны́ [замо́жны] селяні́н; гіст. кула́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rough-and-tumble

[,rʌfənˈtʌmbəl]

1.

adj.

бязла́дны; буйны́

2.

n.

тузані́на, валтузьня́, бо́йка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

канта́та, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

1. Буйны музычны твор урачыстага або лірыка-эпічнага зместу для салістаў, хору і аркестра.

2. Урачыстая харавая песня.

3. Даўнейшы ўрачысты лірычны верш; ода.

[Іт. cantata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вішава́ць ’заставацца няскошанай (аб сенажаці, канюшыне)’ (Янк. I). Палес. вишоват ’перастойвацца, перарастаць (аб траве)’ (Лысенко СПГ), польск. wiszowaty ’грубы, буйны (аб сене)’. Да віш (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пясок / буйны: жарства, жвір, гравій

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

overgrowth

[ˈoʊvərgroʊӨ]

n.

1) празьме́рна шпа́ркі, бу́йны рост

2) хмызьня́к -у́ m., наро́ст -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бай

(цюрк. baj)

буйны землеўладальнік у дарэвалюцыйнай Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карпуле́нцыя

(лац. corpulentia)

уст. буйны целасклад; паўната, сытасць, тлустасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

inwestor

м. інвестар;

duży inwestor — буйны інвестар;

inwestor zagraniczny — замежны інвестар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)