ашука́нства, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашукваць — ашукаць.

2. Падман, шальмоўства, махлярства, жульніцтва. Горш за ўсё.. [Васіль Паўловіч] ненавідзіць людзей, схільных да якіх-небудзь махінацый, ашуканства. Кулакоўскі. [Дзяк:] — Я выракаюся рэлігіі, яшчэ раз пацвярджаючы, што яна з’яўляецца ашуканствам і дурманам для народа. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánscheißen

* vt груб.

1) абдуры́ць, ашука́ць

2) накрыча́ць, нараўці́ (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

манеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Рабіць манеўр, манеўры (у 1, 3 і 4 знач.). Паравоз манеўруе.

2. Лавіраваць, абыходзіць перашкоду. М. сярод перашкод.

3. перан. Дзейнічаць так, каб ашукаць каго-н.; хітрыць (разм.). Няма чаго м.

4. перан., чым. Умела распараджацца чым-н., выкарыстоўваць што-н. М. тэхнікай.

|| зак. зманеўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е (да 1 і 2 знач.).

|| наз. манеўрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

bluff3 [blʌf] n. блеф, падма́н, ашука́нства;

It was just a game of bluff. Гэтая гульня была падманам.

call the bluff не паддава́цца бле́фу, не дазво́ліць сябе́ ашука́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манеўр, , м.

  1. Перамяшчэнне баявых сіл з мэтай нанесці ўдар праціўніку.

    • Абходны м.
    • М. партызан.
  2. перан. Прыём з мэтай ашукаць, перахітрыць каго-н.

    • Нескладаны м.
  3. мн. Тактычныя заняткі вялікай колькасці войск або флоту ва ўмовах, блізкіх да баявых.

    • Вясеннія манеўры.
  4. мн. Перамяшчэнне вагонаў і паравозаў на чыгуначных пуцях пры састаўленні паяздоў.

|| прым. манеўровы, .

  • М. паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

fop

[fɑ:p]

1.

n.

франт -а m., фарсу́н -а́ m.

2.

v.t. fopped, fopping

ашука́ць, абдуры́ць, пакі́нуць у ду́рнях

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які ўводзіць у зман; падманлівы. Падманны рух. □ [Радыст:] — Я вымушаны быў звярнуць у другі бок, каб навесці.. [немцаў] па падманны след. Паслядовіч. Баласпай асадзіў кабылу. Па почырку арлінага лёту ён здагадаўся, што звер сумеў ашукаць птушку. Воўк ці хутчэй за ўсё ліса зрабіла падманную стойку. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -вяло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Правесці вакол або міма чаго-н. А. вакол возера.

2. каго-што. У футболе, хакеі: ведучы мяч, шайбу, абысці праціўніка.

3. каго-што і без дап. Правесці чым-н. вакол чаго-н., зрабіць кругавы рух. А. ўказкаю граніцы краіны.

4. каго-што. Водзячы каго-н., пабываць у многіх месцах. А. дзяцей па ўсіх музеях.

5. што і чым. Акружыць, акаймаваць што-н. А. талерку залатым абадком.

6. што і чым. Абнесці, абгарадзіць чым-н. навокал. А. плотам агарод.

7. каго. Абдурыць, ашукаць (разм.). А. пакупніка.

Абвесці вакол пальца каго (разм.) — спрытна, хітра, ашукаць каго-н.

|| незак. абво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. абвядзе́нне, -я, н. (да 1, 5 і 6 знач.), абво́д, -у, М -дзе, м. (да 2, 5 і 6 знач.; спец.) і абво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 і 5 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

мане́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Перамяшчэнне баявых сіл з мэтай нанесці ўдар праціўніку. Абходны м. М. партызан.

2. перан. Прыём з мэтай ашукаць, перахітрыць каго-н. Нескладаны м.

3. толькі мн. Тактычныя заняткі вялікай колькасці войск або флоту ва ўмовах, блізкіх да баявых. Асеннія манеўры.

4. толькі мн. Перамяшчэнне вагонаў і паравозаў на чыгуначных пуцях пры састаўленні цягнікоў.

|| прым. манеўро́вы, -ая, -ае (да 4 знач.). М. паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

take in

а) прыма́ць, браць (кватара́нтаў)

б) убіра́ць, звужа́ць (суке́нку)

в) спуска́ць ве́тразі

г) зразуме́ць, уця́міць

д) ашука́ць, абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)