Archív

n -s, -e архі́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

archiwalia

мн. збор архіўных дакументаў; архіў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кінатэ́ка

(ад кіна- + -тэка)

збор, архіў кінафільмаў і іншых кінаматэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

archival

[ɑ:rˈkaɪvəl]

adj.

1) архі́ўны

2) сабра́ны ў архі́ў, зьме́шчаны ў архі́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кінаархі́ў

(ад кіна- + архіў)

установа, у якой захоўваюцца кінафільмы і кінаматэрыялы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фотатэ́ка

(ад фота- + -тэка)

сістэматызаваны збор, архіў фатаграфій або фатаграфічных негатываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rogue [rəʊg] n.

1. dated жу́лік, махля́р;

a rogues’ gallery паліцэ́йскі архі́ў фотазды́мкаў злачы́нцаў

2. hum. ашука́нец; сваво́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неапі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не апісалі, не ўключылі ў вопіс, каталог, рэестр. Неапісаны архіў.

2. Вельмі прывабны, такі, што цяжка апісаць словамі. Іскрыцца ў небе млечны пас, Такі таемны, поўны чараў І неапісаных украс. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Менскія акты», гл. «Беларускі архіў»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Áblage

f -, -n

1) гл. Kleiderablage

2) схо́вішча

3) архі́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)