Amateur

[-'tø:r]

m -s, -e ама́тар (у розн. знач.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

любі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. чаго і з інф. Чалавек, які мае прыхільнасць да чаго-н.

Л. музыкі.

Л. пагаварыць.

2. Той, хто займаецца любімай справай не як прафесіянал; аматар.

Садавод-л.

|| ж. любі́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

|| прым. любі́цельскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Л. спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gastronome

[ˈgæstrənoʊm]

n.

гастрано́м -а m., зна́ўца і ама́тар сма́чнае е́жы, гурма́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mięsożerca

м.

1. драпежны звер;

2. аматар мясных страў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ахво́тнік м. (аматар) Líebhaber m -s, -, Freund m -(e)s, -e (да чаго-н. von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мэт 1 ’ахвочы да чаго-небудзь, аматар’ (стаўбц., Сл. бел. фраз.). Няясна. Магчыма, да мэта (гл.).

Мэт 2 ’дзікі крык’ у выразе (дзікім) мэтам крычаць (Крыў., Дзіс.; віц., Садоўскі, вусн. паведамл.). Да мат 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

-ман

(гр. mania = шаленства; захапленне, цяга)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «заўзяты аматар».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-філ

(ад гр. philos = сябра, прыхільнік)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «аматар», «прыхільнік».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Natúrfreund

m -(e)s, -e

1) ама́тар прыро́ды

2) натуралі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ахво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якую-н. справу.

2. да каго-чаго, на што або з інф. Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (разм.).

А. пагаварыць.

3. на што. Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (разм.).

На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.

|| ж. ахво́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)