безразли́чный

1. (равнодушный) абыя́кавы;

2. (нейтральный) нейтра́льны;

безразли́чное равнове́сие физ. нейтра́льная раўнава́га;

безразли́чный по́яс магни́та физ. нейтра́льны по́яс магні́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nbewegt

a

1) раўнаду́шны, абыя́кавы, спако́йны

2) які́ не ру́хаецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blasert

a

1) перанасы́чаны; абыя́кавы, расчарава́ны

2) пыхлі́вы, фанабэ́рысты, надзьму́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

languid

[ˈlæŋgwɪd]

adj.

1) кво́лы, вя́лы, мля́вы

languid attempts — слабы́я спро́бы

2) абыя́кавы, апаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Нявы́валака ’слабахарактарны, вялы чалавек’ (Мядзв.), ’нязграбны, гультаяваты чалавек’ (Мат. Маг.), ’не надта разумны’ (полац., Нар. лекс.), ’маруда’ (ушац., Нар. сл.), ’абыякавы да ўсяго’ (Жд. 2); рус. невыволока ’нялоўкі, непаваротлівы, тоўсты чалавек; неахайны чалавек’. Да валачыцца, параўн. ілюстрацыю да слова: Валачэцца, вох, і нявывалака ш (Мат. Гом.), першаснае значэнне, відаць, у ’дамасед’ (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

callous [ˈkæləs] adj. бязду́шны, бессардэ́чны, нячу́лы, неадчува́льны, чэ́рствы, абыя́кавы;

a callous answer бязду́шны адка́з;

callous indifference чэ́рствая абыя́кавасць;

a callous man бессардэ́чны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

matter-of-fact [ˌmætərəvˈfækt] adj. абыя́кавы, раўнаду́шны, які́ не выка́звае нія́кіх эмо́цый, пачу́ццяў (у размове пра што-н. хвалюючае, страшнае, непрыемнае); сухі́; празаі́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апаты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да апатыі. Апатычны стан. // Які выяўляе апатыю. Гэта быў доўгі маўклівы мужык з апатычным выразам беднага на расліннасць твару. Зарэцкі.

2. Які знаходзіцца ў стане апатыі; схільны да апатыі; абыякавы. Успамінаўся першы муж — сумны дома і апатычны на рабоце. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impervious

[ɪmˈpɜ:rviəs]

adj.

1) непраніка́льны, непрапушча́льны (пра матэрыя́л)

2) абыя́кавы, глухі́ (да до́вадаў ці пара́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indifferent

[ɪnˈdɪfrənt]

adj.

1) абыя́кавы

2) нэўтра́льны, бесстаро́ньні

3) малава́жны, нява́жны

4) Chem., Electr. нэўтра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)