цяп, выкл. (разм.).
1. Ужыв. гукапераймальна для абазначэння рэзкіх удараў па чым-н. цвёрдым (пры сячэнні).
2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясл. цяпаць—цяпнуць.
Цяп за руку.
◊
Цяп-ляп — ужыв. для абазначэння хуткага, але неахайнага выканання работы; абы-як.
Цяп-ляп і гатова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разра́ніцца, ‑ніцца; зак.
Абл. Пакрыцца ранамі. [Барташэвіч:] — Я ногі памарозіў .. [Домна:] — Скура-то нічога, абы каб не разраніліся. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
aby
1. каб;
przyszedł, aby powiedzieć — ён прыйшоў, каб сказаць;
chcę, aby tak było — хачу, каб так было;
2. каб; абы;
aby (tylko) nie zachorować — каб (толькі) не захварэць;
gdziekolwiek pójść, aby nie do domu — куды-небудзь пайсці, абы не да хаты;
aby się tylko nie spóźnić — абы (каб толькі; абы-толькі) не спазніцца;
aby-aby — абы-як; абы-толькі; абы з рук;
3. ці (ж);
czy aby wrócą? — толькі ці вернуцца яны?
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
łapu-capu
разм. цяп-ляп (хутка; абы-як)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
варга́нить несов. (делать наскоро, кое-как) прост., пренебр. рабі́ць наспе́х, абы-я́к; парта́чыць; (мастерить) майстрава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Stuss
n es разм. лухта́, абы-што́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schwáfeln
vt, vi груб. вярзці́ абы-што́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дарэ́ктар, ‑а, м.
Уст. Дамашні настаўнік. — Ну, ты, Костусь, чытаць любіш? — Дарэктар Костуся пытае, Абы хоць гутарка якая. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
litter2 [ˈlɪtə] v.
1. засме́чваць; раскі́дваць абы-я́к
2. дава́ць прыпло́д (пра жывёл), шчані́цца, парасі́цца
3. рабі́ць падсці́лку (для жывёлы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
часа́ць², чашу́, чэ́шаш, чэ́ша; чэ́шам, чэ́шаце, чэ́шуць; чашы́; часа́ны; незак., што.
Сякерай апрацоўваць дрэва.
Ч. бярвенне.
Ч. розныя фігуркі з дрэва.
◊
Хоць кол на галаве чашы каму (разм., неадабр.) — пра ўпартага чалавека, які не паддаецца ўгаворам.
Часаць языком (разм., неадабр.) — гаварыць абы-што, пляткарыць.
|| наз. часа́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)