белару́ска-ўкраі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-ўкраі́нскі белару́ска-ўкраі́нская белару́ска-ўкраі́нскае белару́ска-ўкраі́нскія
Р. белару́ска-ўкраі́нскага белару́ска-ўкраі́нскай
белару́ска-ўкраі́нскае
белару́ска-ўкраі́нскага белару́ска-ўкраі́нскіх
Д. белару́ска-ўкраі́нскаму белару́ска-ўкраі́нскай белару́ска-ўкраі́нскаму белару́ска-ўкраі́нскім
В. белару́ска-ўкраі́нскі (неадуш.)
белару́ска-ўкраі́нскага (адуш.)
белару́ска-ўкраі́нскую белару́ска-ўкраі́нскае белару́ска-ўкраі́нскія (неадуш.)
белару́ска-ўкраі́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-ўкраі́нскім белару́ска-ўкраі́нскай
белару́ска-ўкраі́нскаю
белару́ска-ўкраі́нскім белару́ска-ўкраі́нскімі
М. белару́ска-ўкраі́нскім белару́ска-ўкраі́нскай белару́ска-ўкраі́нскім белару́ска-ўкраі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́льска-ўкраі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-ўкраі́нскі по́льска-ўкраі́нская по́льска-ўкраі́нскае по́льска-ўкраі́нскія
Р. по́льска-ўкраі́нскага по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскае
по́льска-ўкраі́нскага по́льска-ўкраі́нскіх
Д. по́льска-ўкраі́нскаму по́льска-ўкраі́нскай по́льска-ўкраі́нскаму по́льска-ўкраі́нскім
В. по́льска-ўкраі́нскі (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскага (адуш.)
по́льска-ўкраі́нскую по́льска-ўкраі́нскае по́льска-ўкраі́нскія (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскіх (адуш.)
Т. по́льска-ўкраі́нскім по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскаю
по́льска-ўкраі́нскім по́льска-ўкраі́нскімі
М. по́льска-ўкраі́нскім по́льска-ўкраі́нскай по́льска-ўкраі́нскім по́льска-ўкраі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

расі́йска-ўкраі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расі́йска-ўкраі́нскі расі́йска-ўкраі́нская расі́йска-ўкраі́нскае расі́йска-ўкраі́нскія
Р. расі́йска-ўкраі́нскага расі́йска-ўкраі́нскай
расі́йска-ўкраі́нскае
расі́йска-ўкраі́нскага расі́йска-ўкраі́нскіх
Д. расі́йска-ўкраі́нскаму расі́йска-ўкраі́нскай расі́йска-ўкраі́нскаму расі́йска-ўкраі́нскім
В. расі́йска-ўкраі́нскі (неадуш.)
расі́йска-ўкраі́нскага (адуш.)
расі́йска-ўкраі́нскую расі́йска-ўкраі́нскае расі́йска-ўкраі́нскія (неадуш.)
расі́йска-ўкраі́нскіх (адуш.)
Т. расі́йска-ўкраі́нскім расі́йска-ўкраі́нскай
расі́йска-ўкраі́нскаю
расі́йска-ўкраі́нскім расі́йска-ўкраі́нскімі
М. расі́йска-ўкраі́нскім расі́йска-ўкраі́нскай расі́йска-ўкраі́нскім расі́йска-ўкраі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ру́ска-ўкраі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-ўкраі́нскі ру́ска-ўкраі́нская ру́ска-ўкраі́нскае ру́ска-ўкраі́нскія
Р. ру́ска-ўкраі́нскага ру́ска-ўкраі́нскай
ру́ска-ўкраі́нскае
ру́ска-ўкраі́нскага ру́ска-ўкраі́нскіх
Д. ру́ска-ўкраі́нскаму ру́ска-ўкраі́нскай ру́ска-ўкраі́нскаму ру́ска-ўкраі́нскім
В. ру́ска-ўкраі́нскі (неадуш.)
ру́ска-ўкраі́нскага (адуш.)
ру́ска-ўкраі́нскую ру́ска-ўкраі́нскае ру́ска-ўкраі́нскія (неадуш.)
ру́ска-ўкраі́нскіх (адуш.)
Т. ру́ска-ўкраі́нскім ру́ска-ўкраі́нскай
ру́ска-ўкраі́нскаю
ру́ска-ўкраі́нскім ру́ска-ўкраі́нскімі
М. ру́ска-ўкраі́нскім ру́ска-ўкраі́нскай ру́ска-ўкраі́нскім ру́ска-ўкраі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

турэ́цка-ўкраі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турэ́цка-ўкраі́нскі турэ́цка-ўкраі́нская турэ́цка-ўкраі́нскае турэ́цка-ўкраі́нскія
Р. турэ́цка-ўкраі́нскага турэ́цка-ўкраі́нскай
турэ́цка-ўкраі́нскае
турэ́цка-ўкраі́нскага турэ́цка-ўкраі́нскіх
Д. турэ́цка-ўкраі́нскаму турэ́цка-ўкраі́нскай турэ́цка-ўкраі́нскаму турэ́цка-ўкраі́нскім
В. турэ́цка-ўкраі́нскі (неадуш.)
турэ́цка-ўкраі́нскага (адуш.)
турэ́цка-ўкраі́нскую турэ́цка-ўкраі́нскае турэ́цка-ўкраі́нскія (неадуш.)
турэ́цка-ўкраі́нскіх (адуш.)
Т. турэ́цка-ўкраі́нскім турэ́цка-ўкраі́нскай
турэ́цка-ўкраі́нскаю
турэ́цка-ўкраі́нскім турэ́цка-ўкраі́нскімі
М. турэ́цка-ўкраі́нскім турэ́цка-ўкраі́нскай турэ́цка-ўкраі́нскім турэ́цка-ўкраі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́бза, -ы, мн. -ы, кобз і -аў, ж.

Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́бза, ‑ы, ж.

Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент. Іграць на кобзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яснавяльмо́жны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Форма ганарова-пачцівага называння польскіх паноў і ўкраінскіх гетманаў. Умеюць гнуць, сціскаць і трэсці Яснавяльможныя паны. Колас. // у знач. наз. яснавяльмо́жны, ‑ага, м. Польскі пан ці ўкраінскі гетман. Людзі голасам галасілі ад панскай ласкі. Шукалі дзе якую ўправу на яснавяльможнага. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цары́зм, ‑у, м.

Дзяржаўны лад, пры якім вярхоўная неабмежаваная ўлада належыць цару; царскі рэжым. Частка думскіх дэпутатаў.. прапанавала звярнуцца з думскай трыбуны да ўсіх сялян з заклікам аказаць дапамогу думе ў барацьбе з царызмам. Колас. Таксама, як і ўкраінскі народ, стагнаў наш народ пад ярмом польскіх паноў і царызму. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурма́ 1, ‑ы, ж.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, ужываецца ў тэхніцы і медыцыне. Сплавы сурмы.

2. Уст. Чорная фарба для валасоў, броваў і пад.

сурма́ 2, ‑ы; мн. сурмы, ‑аў; ж.

Старажытны ўкраінскі народны музычны інструмент у выглядзе доўгай драўлянай трубы, які выкарыстоўваўся пераважна як сігнальны. Дзесьці ў шале коні Скачуць перад боем, І ў стэп[е] рыдаюць Сурмы за сялом. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)