белару́ска-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
белару́ска-ўкраі́нскі |
белару́ска-ўкраі́нская |
белару́ска-ўкраі́нскае |
белару́ска-ўкраі́нскія |
| Р. |
белару́ска-ўкраі́нскага |
белару́ска-ўкраі́нскай
белару́ска-ўкраі́нскае |
белару́ска-ўкраі́нскага |
белару́ска-ўкраі́нскіх |
| Д. |
белару́ска-ўкраі́нскаму |
белару́ска-ўкраі́нскай |
белару́ска-ўкраі́нскаму |
белару́ска-ўкраі́нскім |
| В. |
белару́ска-ўкраі́нскі (неадуш.)
белару́ска-ўкраі́нскага (адуш.) |
белару́ска-ўкраі́нскую |
белару́ска-ўкраі́нскае |
белару́ска-ўкраі́нскія (неадуш.)
белару́ска-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
белару́ска-ўкраі́нскім |
белару́ска-ўкраі́нскай
белару́ска-ўкраі́нскаю |
белару́ска-ўкраі́нскім |
белару́ска-ўкраі́нскімі |
| М. |
белару́ска-ўкраі́нскім |
белару́ска-ўкраі́нскай |
белару́ска-ўкраі́нскім |
белару́ска-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-ўкраі́нскі |
по́льска-ўкраі́нская |
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскія |
| Р. |
по́льска-ўкраі́нскага |
по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскага |
по́льска-ўкраі́нскіх |
| Д. |
по́льска-ўкраі́нскаму |
по́льска-ўкраі́нскай |
по́льска-ўкраі́нскаму |
по́льска-ўкраі́нскім |
| В. |
по́льска-ўкраі́нскі (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскага (адуш.) |
по́льска-ўкраі́нскую |
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскія (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскаю |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскімі |
| М. |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскай |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
расі́йска-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расі́йска-ўкраі́нскі |
расі́йска-ўкраі́нская |
расі́йска-ўкраі́нскае |
расі́йска-ўкраі́нскія |
| Р. |
расі́йска-ўкраі́нскага |
расі́йска-ўкраі́нскай
расі́йска-ўкраі́нскае |
расі́йска-ўкраі́нскага |
расі́йска-ўкраі́нскіх |
| Д. |
расі́йска-ўкраі́нскаму |
расі́йска-ўкраі́нскай |
расі́йска-ўкраі́нскаму |
расі́йска-ўкраі́нскім |
| В. |
расі́йска-ўкраі́нскі (неадуш.)
расі́йска-ўкраі́нскага (адуш.) |
расі́йска-ўкраі́нскую |
расі́йска-ўкраі́нскае |
расі́йска-ўкраі́нскія (неадуш.)
расі́йска-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
расі́йска-ўкраі́нскім |
расі́йска-ўкраі́нскай
расі́йска-ўкраі́нскаю |
расі́йска-ўкраі́нскім |
расі́йска-ўкраі́нскімі |
| М. |
расі́йска-ўкраі́нскім |
расі́йска-ўкраі́нскай |
расі́йска-ўкраі́нскім |
расі́йска-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́ска-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ру́ска-ўкраі́нскі |
ру́ска-ўкраі́нская |
ру́ска-ўкраі́нскае |
ру́ска-ўкраі́нскія |
| Р. |
ру́ска-ўкраі́нскага |
ру́ска-ўкраі́нскай
ру́ска-ўкраі́нскае |
ру́ска-ўкраі́нскага |
ру́ска-ўкраі́нскіх |
| Д. |
ру́ска-ўкраі́нскаму |
ру́ска-ўкраі́нскай |
ру́ска-ўкраі́нскаму |
ру́ска-ўкраі́нскім |
| В. |
ру́ска-ўкраі́нскі (неадуш.)
ру́ска-ўкраі́нскага (адуш.) |
ру́ска-ўкраі́нскую |
ру́ска-ўкраі́нскае |
ру́ска-ўкраі́нскія (неадуш.)
ру́ска-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
ру́ска-ўкраі́нскім |
ру́ска-ўкраі́нскай
ру́ска-ўкраі́нскаю |
ру́ска-ўкраі́нскім |
ру́ска-ўкраі́нскімі |
| М. |
ру́ска-ўкраі́нскім |
ру́ска-ўкраі́нскай |
ру́ска-ўкраі́нскім |
ру́ска-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
турэ́цка-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
турэ́цка-ўкраі́нскі |
турэ́цка-ўкраі́нская |
турэ́цка-ўкраі́нскае |
турэ́цка-ўкраі́нскія |
| Р. |
турэ́цка-ўкраі́нскага |
турэ́цка-ўкраі́нскай
турэ́цка-ўкраі́нскае |
турэ́цка-ўкраі́нскага |
турэ́цка-ўкраі́нскіх |
| Д. |
турэ́цка-ўкраі́нскаму |
турэ́цка-ўкраі́нскай |
турэ́цка-ўкраі́нскаму |
турэ́цка-ўкраі́нскім |
| В. |
турэ́цка-ўкраі́нскі (неадуш.)
турэ́цка-ўкраі́нскага (адуш.) |
турэ́цка-ўкраі́нскую |
турэ́цка-ўкраі́нскае |
турэ́цка-ўкраі́нскія (неадуш.)
турэ́цка-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
турэ́цка-ўкраі́нскім |
турэ́цка-ўкраі́нскай
турэ́цка-ўкраі́нскаю |
турэ́цка-ўкраі́нскім |
турэ́цка-ўкраі́нскімі |
| М. |
турэ́цка-ўкраі́нскім |
турэ́цка-ўкраі́нскай |
турэ́цка-ўкраі́нскім |
турэ́цка-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
БЕЛАРУ́СКА-ЎКРАІ́НСКІ КАМІТЭ́Т ПО́МАЧЫ АХВЯ́РАМ ВАЙНЫ́ (Беларуская грамада) у Барнауле, дабрачынная арганізацыя па аказанні дапамогі бежанцам 1-й сусв. вайны. Дзейнічаў з перапынкамі з пач. 1918 да канца 1920. Задачы: абарона матэрыяльных і юрыд. інтарэсаў бел. і ўкр. бежанцаў, культ.-асв. дзейнасць сярод іх. Старшыня М.Ф.Бліадухо. Супрацоўнічаў з к-тамі бежанцаў інш. нацыянальнасцяў. У 1918 уваходзіў у Міжнар. к-т бежанцаў у Сібіры (Барнаул). У час грамадз. вайны дзейнасць неаднойчы забаранялася ваен. і цывільнымі ўладамі Барнаула.
Ю.Р.Васілеўскі.
т. 2, с. 403
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́бза, -ы, мн. -ы, кобз і -аў, ж.
Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́бза, ‑ы, ж.
Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент. Іграць на кобзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́бза
(укр. кобза, ад тур. kopuz = аднаструнная гітара)
старадаўні ўкраінскі струнна-шчыпковы музычны інструмент.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
яснавяльмо́жны, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Форма ганарова-пачцівага называння польскіх паноў і ўкраінскіх гетманаў. Умеюць гнуць, сціскаць і трэсці Яснавяльможныя паны. Колас. // у знач. наз. яснавяльмо́жны, ‑ага, м. Польскі пан ці ўкраінскі гетман. Людзі голасам галасілі ад панскай ласкі. Шукалі дзе якую ўправу на яснавяльможнага. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)