іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іспа́нскі іспа́нская іспа́нскае іспа́нскія
Р. іспа́нскага іспа́нскай
іспа́нскае		 іспа́нскага іспа́нскіх
Д. іспа́нскаму іспа́нскай іспа́нскаму іспа́нскім
В. іспа́нскі (неадуш.)
іспа́нскага (адуш.)		 іспа́нскую іспа́нскае іспа́нскія (неадуш.)
іспа́нскіх (адуш.)
Т. іспа́нскім іспа́нскай
іспа́нскаю		 іспа́нскім іспа́нскімі
М. іспа́нскім іспа́нскай іспа́нскім іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-іспа́нскі белару́ска-іспа́нская белару́ска-іспа́нскае белару́ска-іспа́нскія
Р. белару́ска-іспа́нскага белару́ска-іспа́нскай
белару́ска-іспа́нскае		 белару́ска-іспа́нскага белару́ска-іспа́нскіх
Д. белару́ска-іспа́нскаму белару́ска-іспа́нскай белару́ска-іспа́нскаму белару́ска-іспа́нскім
В. белару́ска-іспа́нскі (неадуш.)
белару́ска-іспа́нскага (адуш.)		 белару́ска-іспа́нскую белару́ска-іспа́нскае белару́ска-іспа́нскія (неадуш.)
белару́ска-іспа́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскай
белару́ска-іспа́нскаю		 белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскімі
М. белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскай белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партуга́льска-іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. партуга́льска-іспа́нскі партуга́льска-іспа́нская партуга́льска-іспа́нскае партуга́льска-іспа́нскія
Р. партуга́льска-іспа́нскага партуга́льска-іспа́нскай
партуга́льска-іспа́нскае		 партуга́льска-іспа́нскага партуга́льска-іспа́нскіх
Д. партуга́льска-іспа́нскаму партуга́льска-іспа́нскай партуга́льска-іспа́нскаму партуга́льска-іспа́нскім
В. партуга́льска-іспа́нскі (неадуш.)
партуга́льска-іспа́нскага (адуш.)		 партуга́льска-іспа́нскую партуга́льска-іспа́нскае партуга́льска-іспа́нскія (неадуш.)
партуга́льска-іспа́нскіх (адуш.)
Т. партуга́льска-іспа́нскім партуга́льска-іспа́нскай
партуга́льска-іспа́нскаю		 партуга́льска-іспа́нскім партуга́льска-іспа́нскімі
М. партуга́льска-іспа́нскім партуга́льска-іспа́нскай партуга́льска-іспа́нскім партуга́льска-іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́ска-іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-іспа́нскі ру́ска-іспа́нская ру́ска-іспа́нскае ру́ска-іспа́нскія
Р. ру́ска-іспа́нскага ру́ска-іспа́нскай
ру́ска-іспа́нскае		 ру́ска-іспа́нскага ру́ска-іспа́нскіх
Д. ру́ска-іспа́нскаму ру́ска-іспа́нскай ру́ска-іспа́нскаму ру́ска-іспа́нскім
В. ру́ска-іспа́нскі (неадуш.)
ру́ска-іспа́нскага (адуш.)		 ру́ска-іспа́нскую ру́ска-іспа́нскае ру́ска-іспа́нскія (неадуш.)
ру́ска-іспа́нскіх (адуш.)
Т. ру́ска-іспа́нскім ру́ска-іспа́нскай
ру́ска-іспа́нскаю		 ру́ска-іспа́нскім ру́ска-іспа́нскімі
М. ру́ска-іспа́нскім ру́ска-іспа́нскай ру́ска-іспа́нскім ру́ска-іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фра́нка-іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фра́нка-іспа́нскі фра́нка-іспа́нская фра́нка-іспа́нскае фра́нка-іспа́нскія
Р. фра́нка-іспа́нскага фра́нка-іспа́нскай
фра́нка-іспа́нскае		 фра́нка-іспа́нскага фра́нка-іспа́нскіх
Д. фра́нка-іспа́нскаму фра́нка-іспа́нскай фра́нка-іспа́нскаму фра́нка-іспа́нскім
В. фра́нка-іспа́нскі (неадуш.)
фра́нка-іспа́нскага (адуш.)		 фра́нка-іспа́нскую фра́нка-іспа́нскае фра́нка-іспа́нскія (неадуш.)
фра́нка-іспа́нскіх (адуш.)
Т. фра́нка-іспа́нскім фра́нка-іспа́нскай
фра́нка-іспа́нскаю		 фра́нка-іспа́нскім фра́нка-іспа́нскімі
М. фра́нка-іспа́нскім фра́нка-іспа́нскай фра́нка-іспа́нскім фра́нка-іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкістадо́ры і канквістадо́ры, ‑аў; адз. канкістадор і канквістадор, ‑а, м.

Іспанскія і партугальскія заваёўнікі Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыкі, якія вызначаліся жорсткасцю да карэннага насельніцтва. // Пра заваёўнікаў, захопнікаў наогул.

[Ад ісп. conquistador — заваёўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)