ісла́ндскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ісла́ндскі ісла́ндская ісла́ндскае ісла́ндскія
Р. ісла́ндскага ісла́ндскай
ісла́ндскае		 ісла́ндскага ісла́ндскіх
Д. ісла́ндскаму ісла́ндскай ісла́ндскаму ісла́ндскім
В. ісла́ндскі (неадуш.)
ісла́ндскага (адуш.)		 ісла́ндскую ісла́ндскае ісла́ндскія (неадуш.)
ісла́ндскіх (адуш.)
Т. ісла́ндскім ісла́ндскай
ісла́ндскаю		 ісла́ндскім ісла́ндскімі
М. ісла́ндскім ісла́ндскай ісла́ндскім ісла́ндскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ісла́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ісландыі, ісландцаў. Ісландская мова. Ісландскі эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісла́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ісландыі.

|| ж. ісла́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. ісла́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исла́ндский ісла́ндскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скальд, ‑а, М ‑дзе, м.

Старажытнаскандынаўскі (нарвежскі або ісландскі) паэт-пясняр.

[Скандынаўскае skald.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)