ісла́м, -у, м.

Мусульманская рэлігія; магаметанства.

|| прым. ісла́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ісла́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ісла́м
Р. ісла́му
Д. ісла́му
В. ісла́м
Т. ісла́мам
М. ісла́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ісла́м, -му м., рел. исла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ісла́м, ‑у, м.

Магаметанская рэлігія; мусульманства.

[Ад араб. islām — адданне сябе волі алаха.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйх-уль-ісла́м

‘тытул’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэйх-уль-ісла́м
Р. шэйх-уль-ісла́му
Д. шэйх-уль-ісла́му
В. шэйх-уль-ісла́м
Т. шэйх-уль-ісла́мам
М. шэйх-уль-ісла́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэйх-уль-ісла́м

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэйх-уль-ісла́м шэйх-уль-ісла́мы
Р. шэйх-уль-ісла́ма шэйх-уль-ісла́маў
Д. шэйх-уль-ісла́му шэйх-уль-ісла́мам
В. шэйх-уль-ісла́ма шэйх-уль-ісла́маў
Т. шэйх-уль-ісла́мам шэйх-уль-ісла́мамі
М. шэйх-уль-ісла́ме шэйх-уль-ісла́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэйх-уль-ісла́м, -му м., рел. шейх-уль-исла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэйх-уль-ісла́м, ‑у, м.

Тытул галавы мусульманскага духавенства. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

[Араб. šaih ul-'islām.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісламазна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць іслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мусульма́нства, -а, н.

Монатэістычная сусветная рэлігія, паводле падання заснаваная ў 7 ст. Магаметам; іслам.

|| прым. мусульма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)