ісла́м, -у, м.

Мусульманская рэлігія; магаметанства.

|| прым. ісла́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ісла́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ісла́м
Р. ісла́му
Д. ісла́му
В. ісла́м
Т. ісла́мам
М. ісла́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ісла́м, -му м., рел. исла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ісла́м, ‑у, м.

Магаметанская рэлігія; мусульманства.

[Ад араб. islām — адданне сябе волі алаха.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іслам

т. 7, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ісла́м м Íslam m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ісла́м

(ар. islam = адданне сябе волі алаха)

адна з сусветных рэлігій (нараўне з хрысціянствам і будызмам), якая ўзнікла ў 7 ст. у Аравіі і пашырылася ў краінах Сярэд. і Блізкага Усходу, Паўн. Афрыкі, Паўд.-Усх. Азіі; заснавальнікам рэлігіі лічыцца Магамет (гл. магаметанства, мусульманства).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ісла́м

(ар. islam = адданне сябе волі алаха)

адна з трох (побач з хрысціянствам і будызмам) сусветных рэлігій, якая ўзнікла ў VII ст. у Аравіі і пашырылася ў краінах Сярэдняга і Блізкага Усходу, Паўночнай Афрыкі, Паўднёва-Усходняй і Сярэдняй Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шэйх-уль-ісла́м

‘тытул’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэйх-уль-ісла́м
Р. шэйх-уль-ісла́му
Д. шэйх-уль-ісла́му
В. шэйх-уль-ісла́м
Т. шэйх-уль-ісла́мам
М. шэйх-уль-ісла́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэйх-уль-ісла́м

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэйх-уль-ісла́м шэйх-уль-ісла́мы
Р. шэйх-уль-ісла́ма шэйх-уль-ісла́маў
Д. шэйх-уль-ісла́му шэйх-уль-ісла́мам
В. шэйх-уль-ісла́ма шэйх-уль-ісла́маў
Т. шэйх-уль-ісла́мам шэйх-уль-ісла́мамі
М. шэйх-уль-ісла́ме шэйх-уль-ісла́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)