і́рыс, -а, м.

Радужная абалонка вока (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іры́с

‘цукеркі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. іры́с
Р. іры́су
Д. іры́су
В. іры́с
Т. іры́сам
М. іры́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іры́с, -у, м.

1. Сорт цвёрдых вязкіх цукерак.

2. адз. Суканыя каляровыя ніткі для вышывання, вязання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́рыс

‘кветка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́рыс і́рысы
Р. і́рыса і́рысаў
Д. і́рысу і́рысам
В. і́рыс і́рысы
Т. і́рысам і́рысамі
М. і́рысе і́рысах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́рыс м., анат. и́рис

іры́с, -су м. (сорт конфет) ири́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́рыс, ‑а, м.

Спец. Радужная абалонка вока.

[Ад грэч. iris — радуга.]

іры́с, ‑у, м.

1. Сорт цвёрдых цукерак у выглядзе плітачак карычневага колеру, якія робяцца з малака, цукру і патакі.

2. Сорт каляровых нітак для вышывання і вязання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ири́с (сорт конфет) іры́с, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́рис

1. бот. каса́ч, -ча́ м.;

2. анат. і́рыс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)