іржа́ўныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. іржа́ўныя
Р. іржа́ўных
Д. іржа́ўным
В. іржа́ўныя
Т. іржа́ўнымі
М. іржа́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іржа́ўныя сущ., мн., бот. ржа́вчинные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іржа́ўныя і ржа́ўныя, ‑ых.

Група паразітных грыбоў, якія развіваюцца на раслінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іржа́ўны іржа́ўная іржа́ўнае іржа́ўныя
Р. іржа́ўнага іржа́ўнай
іржа́ўнае		 іржа́ўнага іржа́ўных
Д. іржа́ўнаму іржа́ўнай іржа́ўнаму іржа́ўным
В. іржа́ўны (неадуш.)
іржа́ўнага (адуш.)		 іржа́ўную іржа́ўнае іржа́ўныя (неадуш.)
іржа́ўных (адуш.)
Т. іржа́ўным іржа́ўнай
іржа́ўнаю		 іржа́ўным іржа́ўнымі
М. іржа́ўным іржа́ўнай іржа́ўным іржа́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ржа́ўныя,

гл. іржаўныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ржа́вчинные мн., сущ., бот. іржа́ўныя, -ных, (после гласных) ржа́ўныя, -ных.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)