іра́кец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іра́кец |
іра́кцы |
| Р. |
іра́кца |
іра́кцаў |
| Д. |
іра́кцу |
іра́кцам |
| В. |
іра́кца |
іра́кцаў |
| Т. |
іра́кцам |
іра́кцамі |
| М. |
іра́кцу |
іра́кцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ира́кец іра́кец, -кца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іра́кцы, ‑аў; адз. іракец, ‑кца, м.
Насельніцтва Ірака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)