іра́кец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іра́кец іра́кцы
Р. іра́кца іра́кцаў
Д. іра́кцу іра́кцам
В. іра́кца іра́кцаў
Т. іра́кцам іра́кцамі
М. іра́кцу іра́кцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іра́кец,

гл. іракцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ира́кец іра́кец, -кца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іра́кцы, ‑аў; адз. іракец, ‑кца, м.

Насельніцтва Ірака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Iraqi​1 [ɪˈrɑ:ki] n. іра́кец; жыха́р(ка) Іра́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)