іпадро́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іпадро́м |
іпадро́мы |
| Р. |
іпадро́ма |
іпадро́маў |
| Д. |
іпадро́му |
іпадро́мам |
| В. |
іпадро́м |
іпадро́мы |
| Т. |
іпадро́мам |
іпадро́мамі |
| М. |
іпадро́ме |
іпадро́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
іпадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяльна падрыхтаванае месца для коннаспартыўных спаборніцтваў, а таксама для трэніроўкі коней.
|| прым. іпадро́мны, -ая, -ае і іпадро́маўскі, -ая, -ае (разм.).
Іпадромная дарожка.
Іпадромаўскі рысак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іпадро́м, ‑а, м.
Спартыўнае збудаванне, прызначанае для трэніроўкі коней і коннаспартыўных спаборніцтваў.
[Грэч. hippodromos ад hippós — конь і drómos — месца для бегу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Іпадро́м. Запазычана з грэч. ἱπποδρόμος (ἵππος ’конь’ і δρόμος ’рысталішча’) у старажытнарускай мове (Шанскі, 2, I, 112). Ст.-рус. иподромъ, иподромие (у Ізборніку Святаслава 1073 г.) > ст.-бел. иподромъ, иппадромъ (Булыка, Запазыч.). Фасмер (2, 137) памылкова называе французскую крыніцу.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ипподро́м іпадро́м, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скакавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які належыць да пароды коней з высокімі бегавымі якасцямі. Скакавы конь.
2. Які мае адносіны да конскіх скачак, звязаны з імі. Скакавы іпадром. Скакавыя спаборніцтвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
риста́лище ср., уст.
1. (место состязаний) рыста́лішча, -лішча ср.; (арена) арэ́на, -ны ж.; (ипподром) іпадро́м, -ма м.;
2. (действие) спабо́рніцтва, -ва ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бега́
1. (скачки) ска́чкі, -чак ед. нет;
2. (место скачек) іпадро́м, -ма м.;
3. (бегство) уст. уцёкі, -каў мн.;
◊
быть в бега́х быць на ўцёках, быць бе́глым.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)