іо́нны физ. ио́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іонаў. Іонная рэакцыя. Іонныя токі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Электрычна зараджаная часціца, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.

|| прым. іо́нны, -ая, -ае.

Іоннае выпрамяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электро́нна-іо́нны физ., хим. электро́нно-ио́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ио́нный физ. іо́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іонаабме́нны, ‑ая, ‑ае.

Здольны на іонны абмен. Іонаабменнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́нно-ио́нный физ., хим. электро́нна-іо́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)