іо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іо́нны |
іо́нная |
іо́ннае |
іо́нныя |
| Р. |
іо́ннага |
іо́ннай іо́ннае |
іо́ннага |
іо́нных |
| Д. |
іо́ннаму |
іо́ннай |
іо́ннаму |
іо́нным |
| В. |
іо́нны (неадуш.) іо́ннага (адуш.) |
іо́нную |
іо́ннае |
іо́нныя (неадуш.) іо́нных (адуш.) |
| Т. |
іо́нным |
іо́ннай іо́ннаю |
іо́нным |
іо́ннымі |
| М. |
іо́нным |
іо́ннай |
іо́нным |
іо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іонаў. Іонная рэакцыя. Іонныя токі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іо́нны м фіз Iónen-;
іо́нная тэо́рыя Iónentheorie f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
іо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Электрычна зараджаная часціца, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
|| прым. іо́нны, -ая, -ае.
Іоннае выпрамяненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асінхро́нна-іо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асінхро́нна-іо́нны |
асінхро́нна-іо́нная |
асінхро́нна-іо́ннае |
асінхро́нна-іо́нныя |
| Р. |
асінхро́нна-іо́ннага |
асінхро́нна-іо́ннай асінхро́нна-іо́ннае |
асінхро́нна-іо́ннага |
асінхро́нна-іо́нных |
| Д. |
асінхро́нна-іо́ннаму |
асінхро́нна-іо́ннай |
асінхро́нна-іо́ннаму |
асінхро́нна-іо́нным |
| В. |
асінхро́нна-іо́нны (неадуш.) асінхро́нна-іо́ннага (адуш.) |
асінхро́нна-іо́нную |
асінхро́нна-іо́ннае |
асінхро́нна-іо́нныя (неадуш.) асінхро́нна-іо́нных (адуш.) |
| Т. |
асінхро́нна-іо́нным |
асінхро́нна-іо́ннай асінхро́нна-іо́ннаю |
асінхро́нна-іо́нным |
асінхро́нна-іо́ннымі |
| М. |
асінхро́нна-іо́нным |
асінхро́нна-іо́ннай |
асінхро́нна-іо́нным |
асінхро́нна-іо́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ге́тарна-іо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ге́тарна-іо́нны |
ге́тарна-іо́нная |
ге́тарна-іо́ннае |
ге́тарна-іо́нныя |
| Р. |
ге́тарна-іо́ннага |
ге́тарна-іо́ннай ге́тарна-іо́ннае |
ге́тарна-іо́ннага |
ге́тарна-іо́нных |
| Д. |
ге́тарна-іо́ннаму |
ге́тарна-іо́ннай |
ге́тарна-іо́ннаму |
ге́тарна-іо́нным |
| В. |
ге́тарна-іо́нны (неадуш.) ге́тарна-іо́ннага (адуш.) |
ге́тарна-іо́нную |
ге́тарна-іо́ннае |
ге́тарна-іо́нныя (неадуш.) ге́тарна-іо́нных (адуш.) |
| Т. |
ге́тарна-іо́нным |
ге́тарна-іо́ннай ге́тарна-іо́ннаю |
ге́тарна-іо́нным |
ге́тарна-іо́ннымі |
| М. |
ге́тарна-іо́нным |
ге́тарна-іо́ннай |
ге́тарна-іо́нным |
ге́тарна-іо́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
электро́нна-іо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́нна-іо́нны |
электро́нна-іо́нная |
электро́нна-іо́ннае |
электро́нна-іо́нныя |
| Р. |
электро́нна-іо́ннага |
электро́нна-іо́ннай электро́нна-іо́ннае |
электро́нна-іо́ннага |
электро́нна-іо́нных |
| Д. |
электро́нна-іо́ннаму |
электро́нна-іо́ннай |
электро́нна-іо́ннаму |
электро́нна-іо́нным |
| В. |
электро́нна-іо́нны (неадуш.) электро́нна-іо́ннага (адуш.) |
электро́нна-іо́нную |
электро́нна-іо́ннае |
электро́нна-іо́нныя (неадуш.) электро́нна-іо́нных (адуш.) |
| Т. |
электро́нна-іо́нным |
электро́нна-іо́ннай электро́нна-іо́ннаю |
электро́нна-іо́нным |
электро́нна-іо́ннымі |
| М. |
электро́нна-іо́нным |
электро́нна-іо́ннай |
электро́нна-іо́нным |
электро́нна-іо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
электро́нна-іо́нны физ., хим. электро́нно-ио́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)