інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

І.-механік.

Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р інжыне́ры
Р. інжыне́ра інжыне́раў
Д. інжыне́ру інжыне́рам
В. інжыне́ра інжыне́раў
Т. інжыне́рам інжыне́рамі
М. інжыне́ру інжыне́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р м. инжене́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжыне́р, ‑а, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй. Інжынер-канструктар. Інжынер-дарожнік. Інжынер-электрык. Горны інжынер. Інжынер-эканаміст.

[Фр. ingenieur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Інжыне́р. Запазычанне з польск. inżynier, націск пад рускім уплывам. У польск. з франц. ingénieur (SWO, 315), якое ўзыходзіць да лац. ingenium ’вынаходлівасць, трапная выдумка’. Ст.-бел. инъенеръ (1601 г.) са ст.-польск. ingenier (Булыка, Лекс. запазыч., 91). У рускай мове инженер (XVII ст.) таксама запазычана праз польскае пасрэдніцтва; гл. Шанскі, 2, I, 76–77; Біржакова, Очерки, 363; супраць Фасмер (2, 133) называе нямецкую крыніцу. Недакладна Гіст. лекс., (245) адносіць да неалагізмаў XIX ст.; Крукоўскі (Уплыў, 77) лічыць запазычаным з рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інжыне́р-канстру́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-канстру́ктар інжыне́р-канстру́ктары
Р. інжыне́р-канстру́ктара інжыне́р-канстру́ктараў
Д. інжыне́р-канстру́ктару інжыне́р-канстру́ктарам
В. інжыне́р-канстру́ктара інжыне́р-канстру́ктараў
Т. інжыне́р-канстру́ктарам інжыне́р-канстру́ктарамі
М. інжыне́р-канстру́ктару інжыне́р-канстру́ктарах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р-адміра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-адміра́л інжыне́р-адміра́лы
Р. інжыне́р-адміра́ла інжыне́р-адміра́лаў
Д. інжыне́р-адміра́лу інжыне́р-адміра́лам
В. інжыне́р-адміра́ла інжыне́р-адміра́лаў
Т. інжыне́р-адміра́лам інжыне́р-адміра́ламі
М. інжыне́р-адміра́ле інжыне́р-адміра́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р-капіта́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-капіта́н інжыне́р-капіта́ны
Р. інжыне́р-капіта́на інжыне́р-капіта́наў
Д. інжыне́р-капіта́ну інжыне́р-капіта́нам
В. інжыне́р-капіта́на інжыне́р-капіта́наў
Т. інжыне́р-капіта́нам інжыне́р-капіта́намі
М. інжыне́р-капіта́не інжыне́р-капіта́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р-лейтэна́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-лейтэна́нт інжыне́р-лейтэна́нты
Р. інжыне́р-лейтэна́нта інжыне́р-лейтэна́нтаў
Д. інжыне́р-лейтэна́нту інжыне́р-лейтэна́нтам
В. інжыне́р-лейтэна́нта інжыне́р-лейтэна́нтаў
Т. інжыне́р-лейтэна́нтам інжыне́р-лейтэна́нтамі
М. інжыне́р-лейтэна́нце інжыне́р-лейтэна́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́р-маёр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-маёр інжыне́р-маёры
Р. інжыне́р-маёра інжыне́р-маёраў
Д. інжыне́р-маёру інжыне́р-маёрам
В. інжыне́р-маёра інжыне́р-маёраў
Т. інжыне́р-маёрам інжыне́р-маёрамі
М. інжыне́р-маёру інжыне́р-маёрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)