індычаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. індычаня́ індычаня́ты
Р. індычаня́ці індычаня́т
Д. індычаня́ці індычаня́там
В. індычаня́ індычаня́т
Т. індычанё́м індычаня́тамі
М. індычаня́ці індычаня́тах

Іншыя варыянты: індычанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індычаня́ і індычанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня індычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індычанё ср., см. індычаня́

індычаня́ и індычанё, -ня́ці ср. индюшо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

індычаня́ і індычанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня індычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індычанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. індычанё́ індычаня́ты
Р. індычаня́ці індычаня́т
Д. індычаня́ці індычаня́там
В. індычанё́ індычаня́т
Т. індычанё́м індычаня́тамі
М. індычаня́ці індычаня́тах

Іншыя варыянты: індычаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

индю́шонок м., разг. індычаня́ и індычанё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Інды́к, інды́чка, індычаня́, індычанё (ТСБМ), індзю́чка (Мат. Гом.), індыча́ціна ’індычае мяса’ (Жд. 2). Ст.-бел. индыкъ, индикъ (1688 г.) запазычана з польск. indyk, дзе з лац. indicus ’індыйскі’, паколькі птушку завезлі ў XVI ст. з Вест–Індыі (Булыка, Лекс. запазыч., 143; Слаўскі, 1, 457). Для рус. индюк (XIX ст.) польская была таксама мовай-пасрэднікам (Праабражэнскі, 1, 271; Фасмер, 2, 132; Шанскі, 2, I, 75).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)