інду́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інду́скі інду́ская інду́скае інду́скія
Р. інду́скага інду́скай
інду́скае		 інду́скага інду́скіх
Д. інду́скаму інду́скай інду́скаму інду́скім
В. інду́скі (неадуш.)
інду́скага (адуш.)		 інду́скую інду́скае інду́скія (неадуш.)
інду́скіх (адуш.)
Т. інду́скім інду́скай
інду́скаю		 інду́скім інду́скімі
М. інду́скім інду́скай інду́скім інду́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інду́скі инду́сский;

~кая рэлі́гія — инду́сская рели́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інду́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індуса, індусаў, належыць ім. Індуская рэлігія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Індыец — паслядоўнік індуізму.

|| ж. інду́ска, -і, ДМ -ду́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. інду́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інду́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інду́ска інду́скі
Р. інду́скі інду́сак
Д. інду́сцы інду́скам
В. інду́ску інду́сак
Т. інду́скай
інду́скаю		 інду́скамі
М. інду́сцы інду́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

инду́сский інду́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інду́сы, ‑аў; адз. індус, ‑а, м.; індуска, ‑і, ДМ ‑дусцы; мн. індускі, ‑сак; ж.

1. Паслядоўнікі індуізму.

2. Устарэлая назва ўсяго карэннага насельніцтва Індыі; індыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)