імшы́сты, -ая, -ае.

1. Парослы мохам.

І. бераг.

2. Падобны на мох.

Імшыстая трава.

|| наз. імшы́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імшы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імшы́сты імшы́стая імшы́стае імшы́стыя
Р. імшы́стага імшы́стай
імшы́стае		 імшы́стага імшы́стых
Д. імшы́стаму імшы́стай імшы́стаму імшы́стым
В. імшы́сты (неадуш.)
імшы́стага (адуш.)		 імшы́стую імшы́стае імшы́стыя (неадуш.)
імшы́стых (адуш.)
Т. імшы́стым імшы́стай
імшы́стаю		 імшы́стым імшы́стымі
М. імшы́стым імшы́стай імшы́стым імшы́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імшы́сты

1. мши́стый, мохово́й;

2. (похожий на мох) мши́стый;

~тая трава́ — мши́стая трава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імшы́сты, ‑ая, ‑ае.

Дарослы мохам. Імшыстае балота. Імшысты дол. Імшысты камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мши́стый імшы́сты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)