імгне́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імгне́нны імгне́нная імгне́ннае імгне́нныя
Р. імгне́ннага імгне́ннай
імгне́ннае		 імгне́ннага імгне́нных
Д. імгне́ннаму імгне́ннай імгне́ннаму імгне́нным
В. імгне́нны (неадуш.)
імгне́ннага (адуш.)		 імгне́нную імгне́ннае імгне́нныя (неадуш.)
імгне́нных (адуш.)
Т. імгне́нным імгне́ннай
імгне́ннаю		 імгне́нным імгне́ннымі
М. імгне́нным імгне́ннай імгне́нным імгне́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імгне́нны, -ая, -ае.

1. Які раптоўна ўзнікае.

Імгненная рэакцыя.

2. Які хутка праходзіць; кароткачасовы.

Імгненная радасць.

|| наз. імгне́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імгне́нны мгнове́нный; молниено́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імгне́нны, ‑ая, ‑ае.

Які раптоўна ўзнікае. Імгненнае рашэнне. Імгненная рэакцыя. □ Нечакана вокны ад агароду асвяціліся імгненнай успышкай маланкі. Даніленка. // Які хутка праходзіць; кароткачасовы. Імгненны сон. Імгненная радасць. □ Пачулася чырканне крэсіва, пасыпаліся іскры, і ў гэтым імгненным святле на момант з’явіўся і знік вусаты, гарбаносы твар Кверквелія. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

момента́льный мамента́льны; імгне́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сиюмину́тный неадкла́дны, мамента́льны, імгне́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мамента́льны, -ая, -ае.

Вельмі хуткі, імгненны.

М. здымак.

Зрабіць маментальна (прысл.).

|| наз. мамента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мамента́льны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі хуткі, імгненны. Маментальны здымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтана́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Імгненны выбух рэчыва, выкліканы выбухам другога рэчыва або ўдарам.

2. Хуткае і няпоўнае згаранне паліва ў рухавіку ўнутранага згарання.

Д. паліва.

|| прым. дэтанацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Спец. Рэзкі рух уперад з апорай на выстаўленую нагу. Фехтавальшчык зрабіў імгненны выпад.

2. Варожае выступленне, нядобразычлівая выхадка. Злосны выпад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)