ільні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ільні́на ільні́ны
Р. ільні́ны ільні́н
Д. ільні́не ільні́нам
В. ільні́ну ільні́ны
Т. ільні́най
ільні́наю		 ільні́намі
М. ільні́не ільні́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Лініна́ ’сцяблінка льну’ (міёр., Нар. словатв.). З ільні́на. Да лён (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)