ілжы́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ілжы́вы |
ілжы́вая |
ілжы́вае |
ілжы́выя |
| Р. |
ілжы́вага |
ілжы́вай ілжы́вае |
ілжы́вага |
ілжы́вых |
| Д. |
ілжы́ваму |
ілжы́вай |
ілжы́ваму |
ілжы́вым |
| В. |
ілжы́вы (неадуш.) ілжы́вага (адуш.) |
ілжы́вую |
ілжы́вае |
ілжы́выя (неадуш.) ілжы́вых (адуш.) |
| Т. |
ілжы́вым |
ілжы́вай ілжы́ваю |
ілжы́вым |
ілжы́вымі |
| М. |
ілжы́вым |
ілжы́вай |
ілжы́вым |
ілжы́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ілжы́вы
1. (склонный ко лжи) лжи́вый;
і. чалаве́к — лжи́вый челове́к;
2. (содержащий ложь, обман) ло́жный; лжи́вый;
~выя паказа́нні — ло́жные (лжи́вые) показа́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ілжы́вы і (пасля галосных) лжы́вы, -ая, -ае.
1. Схільны да хлусні, падману.
Ілжывая натура.
І. чалавек.
2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман; прытворны, фальшывы.
Ілжывая ўсмешка.
Ілжывыя словы.
|| наз. ілжы́васць і (пасля галосных) лжы́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ілжы́вы і лжы́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Схільны да хлусні, падману; непраўдзівы, хлуслівы. Ілжывы чалавек. □ Але што .. [ксяндза і яго сястру] прымушае быць такімі лжывымі, ліслівымі, так прыкідвацца! Чарнышэвіч.
2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман, няпраўду; наўмысна скажоны. Ілжывыя словы. Ілжывыя звесткі. Ілжывыя паказанні. // Прытворны, фальшывы. Ілжывы пафас. Ілжывая сціпласць. □ Творы пісьменніка палемічна завостраны супраць ілжывай «экзотыкі» буржуазна-прыгодніцкіх раманаў. Гіст. бел. сав. літ.
3. Які не адпавядае сапраўднасці, рэчаіснасць памылковы. Ілжывыя вывады. Ілжывае вучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крываду́шны, -ая, -ае.
Поўны крывадушша, няшчыры, ілжывы.
К. чалавек.
|| наз. крываду́шнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завира́льный разг. ілжы́вы, хлуслі́вы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псеўда...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. несапраўдны, ілжывы, напр.: псеўдавучоны, псеўдагалюцынацыя, псеўдагібрыд, псеўдакласічны, псеўдамастацтва, псеўданавуковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)