І́жа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. І́жа
Р. І́жы
Д. І́жы
В. І́жу
Т. І́жай
І́жаю
М. І́жы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

І́жа ’ежа’ (Вешт., 376), смал. и́жа. Гл. ежа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заліза́ць, -іжу́, -і́жаш, -і́жа; -іжы́; -і́заны; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць.

З. рану.

2. Шчыльна і гладка прычасаць (валасы; разм.).

|| незак. залі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыліза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -іжы́; -ізаны; зак., каго-што.

1. Прыгладзіць языком.

Сабака прылізаў поўсць.

2. перан. Надта гладка прычасаць, прыгладзіць.

|| незак. прылі́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уніза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -ізаны; зак., што.

Нанізваючы, навешваючы, пакрыць паверхню чаго-н. вялікай колькасцю якіх-н. прадметаў.

У. ёлку цацкамі.

Ляшчына ўнізана гронкамі арэхаў (перан.). Пальцы, унізаныя пярсцёнкамі (перан.).

|| незак. уні́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праніза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -іза́ны; зак.

1. каго-што. Тое, што і праткнуць.

П. штыком.

Страх пранізаў каго-н. (перан.). П. поглядам (перан.: хутка і пільна глянуць на каго-н.).

2. каго-што. Пранікнуць унутр каго-, чаго-н., праз што-н. (перан.).

Холад пранізаў усё цела.

Прамені сонца пранізалі галіны дрэў.

3. што. Правесці які-н. час, ніжучы што-н.

Цэлы вечар пранізала каралі.

|| незак. прані́зваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)