ідэалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ідэалагі́чны |
ідэалагі́чная |
ідэалагі́чнае |
ідэалагі́чныя |
| Р. |
ідэалагі́чнага |
ідэалагі́чнай ідэалагі́чнае |
ідэалагі́чнага |
ідэалагі́чных |
| Д. |
ідэалагі́чнаму |
ідэалагі́чнай |
ідэалагі́чнаму |
ідэалагі́чным |
| В. |
ідэалагі́чны (неадуш.) ідэалагі́чнага (адуш.) |
ідэалагі́чную |
ідэалагі́чнае |
ідэалагі́чныя (неадуш.) ідэалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
ідэалагі́чным |
ідэалагі́чнай ідэалагі́чнаю |
ідэалагі́чным |
ідэалагі́чнымі |
| М. |
ідэалагі́чным |
ідэалагі́чнай |
ідэалагі́чным |
ідэалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ідэалагі́чны идеологи́ческий;
~ная барацьба́ — идеологи́ческая борьба́;
~ная дыве́рсія — идеологи́ческая диве́рсия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ідэалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ідэалогіі, звязаны з ёй. Ідэалагічная барацьба. Ідэалагічны фронт. Ідэалагічная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэало́гія, -і, ж.
Сістэма палітычных, філасофскіх і іншых поглядаў, ідэй, якія характарызуюць тое або іншае грамадства, клас, палітычную партыю; светапогляд.
Дзяржаўная і.
|| прым. ідэалагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палітыка-ідэалагічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палітыка-ідэалагічны |
палітыка-ідэалагічная |
палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічныя |
| Р. |
палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічнай палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічных |
| Д. |
палітыка-ідэалагічнаму |
палітыка-ідэалагічнай |
палітыка-ідэалагічнаму |
палітыка-ідэалагічным |
| В. |
палітыка-ідэалагічны палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічную |
палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічныя |
| Т. |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнай палітыка-ідэалагічнаю |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнымі |
| М. |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнай |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канцэптуа́льна-ідэалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чны |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чная |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнае |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чныя |
| Р. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнага |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнай канцэптуа́льна-ідэалагі́чнае |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнага |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чных |
| Д. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнаму |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнай |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнаму |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чным |
| В. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чны (неадуш.) канцэптуа́льна-ідэалагі́чнага (адуш.) |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чную |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнае |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чныя (неадуш.) канцэптуа́льна-ідэалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чным |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнай канцэптуа́льна-ідэалагі́чнаю |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чным |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнымі |
| М. |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чным |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чнай |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чным |
канцэптуа́льна-ідэалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапаганды́сцка-ідэалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чны |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чная |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнае |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чныя |
| Р. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнага |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнай прапаганды́сцка-ідэалагі́чнае |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнага |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чных |
| Д. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнаму |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнай |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнаму |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чным |
| В. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чны (неадуш.) прапаганды́сцка-ідэалагі́чнага (адуш.) |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чную |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнае |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чныя (неадуш.) прапаганды́сцка-ідэалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чным |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнай прапаганды́сцка-ідэалагі́чнаю |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чным |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнымі |
| М. |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чным |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чнай |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чным |
прапаганды́сцка-ідэалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ідэ́йны, -ая, -ае.
1. гл. ідэя.
2. Ідэалагічны, звязаны з пэўнымі ідэямі, ідэалогіяй.
Ідэйная пазіцыя.
3. Які выражае перадавую ідэю, адданы ёй; перакананы.
І. пісьменнік.
Ідэйнае мастацтва.
|| наз. ідэ́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
идеологи́ческий ідэалагі́чны;
идеологи́ческая борьба́ ідэалагі́чная барацьба́;
идеологи́ческая диве́рсия ідэалагі́чная дыве́рсія;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ідэ́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ідэі (у 1 знач.); ідэалагічны. Павышэнне ідэйнага ўзроўню. Ідэйная зброя. Ідэйнае выхавання Ідэйная барацьба.
2. Які мае адносіны да ідэі (у 4 знач.); вырашае асноўную думку чаго‑н. Ідэйны сэнс верша. Ідэйны змест рамана. Ідэйная накіраванасць твора.
3. Прасякнуты перадавымі ідэямі, заснаваны на іх. Ідэйны твор. // Які кіруецца перадавымі ідэямі, абараняе іх. — Я цаню не грошы, а ідэйнага чалавека. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)