ігуа́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ігуа́на |
ігуа́ны |
| Р. |
ігуа́ны |
ігуа́н |
| Д. |
ігуа́не |
ігуа́нам |
| В. |
ігуа́ну |
ігуа́н |
| Т. |
ігуа́най
ігуа́наю |
ігуа́намі |
| М. |
ігуа́не |
ігуа́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ігуа́на ж., зоол. игуа́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ігуа́на, ‑ы, ж.
Спец. Вялікая даўгахвостая яшчарка сямейства паўзуноў, якая жыве на дрэвах, пераважна ў Заходнім паўшар’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
игуа́на зоол. ігуа́на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)