ігуа́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ігуа́на ігуа́ны
Р. ігуа́ны ігуа́н
Д. ігуа́не ігуа́нам
В. ігуа́ну ігуа́н
Т. ігуа́най
ігуа́наю		 ігуа́намі
М. ігуа́не ігуа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ігуа́на ж., зоол. игуа́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігуа́на, ‑ы, ж.

Спец. Вялікая даўгахвостая яшчарка сямейства паўзуноў, якая жыве на дрэвах, пераважна ў Заходнім паўшар’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігуа́на

(ісп. iguana, з індз.)

буйная яшчарка, якая жыве пераважна на дрэвах у трапічнай частцы Паўд. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

марская ігуана

т. 10, с. 132

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

игуа́на зоол. ігуа́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігуанадо́нт

(ад ігуана + -адонт)

буйны раслінаедны дыназаўр падатрада арнітаподаў, які жыў у мелавы перыяд (гл. мезазой).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)