іані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іані́чны іані́чная іані́чнае іані́чныя
Р. іані́чнага іані́чнай
іані́чнае		 іані́чнага іані́чных
Д. іані́чнаму іані́чнай іані́чнаму іані́чным
В. іані́чны (неадуш.)
іані́чнага (адуш.)		 іані́чную іані́чнае іані́чныя (неадуш.)
іані́чных (адуш.)
Т. іані́чным іані́чнай
іані́чнаю		 іані́чным іані́чнымі
М. іані́чным іані́чнай іані́чным іані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іані́чны

1. ист. иони́ческий, иони́йский;

~ная філасо́фія — иони́ческая (иони́йская) филосо́фия;

і. дыяле́кт — лингв. иони́ческий (иони́йский) диале́кт;

2. архит. иони́ческий;

і. о́рдар (стыль) — иони́ческий о́рдер (стиль)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іаніі (вобласці Старажытнай Грэцыі). // Які мае адносіны да архітэктурнага стылю, характэрнага Старажытнай Грэцыі і Іаніі. Іанічная архітэктура. Іанічная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иони́ческий

1. ист. іані́чны, іані́йскі;

иони́ческий диале́кт лингв. іані́чны (іані́йскі) дыяле́кт;

2. архит. іані́чны;

иони́ческий о́рдер (стиль) іані́чны о́рдэр (стыль).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)