ё́дзісты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ё́дзісты ё́дзістая ё́дзістае ё́дзістыя
Р. ё́дзістага ё́дзістай
ё́дзістае		 ё́дзістага ё́дзістых
Д. ё́дзістаму ё́дзістай ё́дзістаму ё́дзістым
В. ё́дзісты (неадуш.)
ё́дзістага (адуш.)		 ё́дзістую ё́дзістае ё́дзістыя (неадуш.)
ё́дзістых (адуш.)
Т. ё́дзістым ё́дзістай
ё́дзістаю		 ё́дзістым ё́дзістымі
М. ё́дзістым ё́дзістай ё́дзістым ё́дзістых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ёдзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе ёд. Ёдзісты калій. Ёдзістая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёд, -у, М ёдзе, м.

1. Хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей.

2. Спіртавы раствор гэтага рэчыва, ужыв. ў медыцыне.

|| прым. ёдны, -ая, -ае і ёдзісты, -ая, -ае.

Ёдны раствор.

Ёдзісты прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

йодистый хим., фарм. ёдзісты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)