Яўсе́евічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Яўсе́евічы | |
Яўсе́евічаў |
|
| Яўсе́евічам | |
| Яўсе́евічы | |
| Яўсе́евічамі | |
| Яўсе́евічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Яўсе́евічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Яўсе́евічы | |
Яўсе́евічаў |
|
| Яўсе́евічам | |
| Яўсе́евічы | |
| Яўсе́евічамі | |
| Яўсе́евічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Яўсее́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Яўсее́вічы | |
Яўсее́вічаў |
|
| Яўсее́вічам | |
| Яўсее́вічы | |
| Яўсее́вічамі | |
| Яўсее́вічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ке́мнасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́цнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спахапі́цца, ‑хаплюся, ‑хопішся, ‑хопіцца;
1. Раптоўна ўспомніць пра што‑н.; раптам заўважыць памылку, недагляд і пад.
2. Падхапіцца, схамянуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)