я́шмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́шмавы я́шмавая я́шмавае я́шмавыя
Р. я́шмавага я́шмавай
я́шмавае		 я́шмавага я́шмавых
Д. я́шмаваму я́шмавай я́шмаваму я́шмавым
В. я́шмавы (неадуш.)
я́шмавага (адуш.)		 я́шмавую я́шмавае я́шмавыя (неадуш.)
я́шмавых (адуш.)
Т. я́шмавым я́шмавай
я́шмаваю		 я́шмавым я́шмавымі
М. я́шмавым я́шмавай я́шмавым я́шмавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́шмавы я́шмовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́шмавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да яшмы. Яшмавыя залежы. // Выраблены з яшмы, упрыгожаны яшмай. Яшмавая ваза. □ Прыйшоў [Алесь] пераходам, спусціўся сходамі ў яшмавы пакой. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шма, -ы, ж.

Горная асадкавая парода чырвонага, зялёнага або шэрага колеру, якая складаецца з дробных зерняў кварцу і халцэдону (выкарыстоўваецца як дэкаратыўны камень і для вырабу мастацкіх рэчаў).

Шкатулка з яшмы.

|| прым. я́шмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́шмовый я́шмавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)