ясянёвы гл. ясень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясянё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ясянё́вы ясянё́вая ясянё́вае ясянё́выя
Р. ясянё́вага ясянё́вай
ясянё́вае		 ясянё́вага ясянё́вых
Д. ясянё́ваму ясянё́вай ясянё́ваму ясянё́вым
В. ясянё́вы (неадуш.)
ясянё́вага (адуш.)		 ясянё́вую ясянё́вае ясянё́выя (неадуш.)
ясянё́вых (адуш.)
Т. ясянё́вым ясянё́вай
ясянё́ваю		 ясянё́вым ясянё́вымі
М. ясянё́вым ясянё́вай ясянё́вым ясянё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ясянёвы я́сеневый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясянёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ясеня, уласцівы яму. Ясянёвы парастак. // Зроблены з драўніны ясеня. Ясянёвая мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́сень, -я і -ю, мн. -і, -яў, м.

1. -я. Высокае дрэва сямейства маслінавых з перыстым лісцем і цвёрдай драўнінай, якая выкарыстоўваецца пры вырабе мэблі.

Спілаваць я.

2. -ю. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ясянёвы, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́сеневый ясянёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́сеневы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і ясянёвы. Простая рэч — лыжы, звычайныя бярозавыя ці ясеневыя лыжы, лёгкія і такія неабходныя ў паўночных снягах. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)